شرح نهج البلاغه نسخه متنی

ترجمه:

اى مردمى كه بدنهايتان جمع و افكار و خواسته هايتان پراكنده است! سخنان (داغ) شما، سنگهاى سخت را در هم مى كشند، ولى اعمال (سست) شما دشمنانتان را به طمع مى اندازد.

در مجالس خود (داد سخن مى دهيد و رجز مى خوانيد)، مى گوييد: چنين و چنان خواهيم كرد، اما هنگامى كه لحظه پيكار با دشمن فرامى رسد، مى گوييد: اى ج
نگ! از ما دور شو! آن كس كه شما را (براى دفاع از حق) فراخواند، پاسخ آبرومندانه اى نمى شنود.

و آن كس كه شما را با قهر و زور (براى جهاد و انجام وظيفه) در فشار بگذارد، قلبش آرامش نمى يابد.

شما پيوسته به بهانه هاى گمراه كننده متوسل مى شويد و تعلل مى ورزيد و از من مى خواهيد كه جهاد را به تاخير اندازم، مانند بدهكارى كه (بر اثر سستى و سهل انگارى از اداى دين خويش ناتوان شده) و از طلبكار خود پيوسته تمديد و مهلت مى خواهد! افراد ضعيف و ناتوان، هرگز نمى توانند ستم را از خود دور كنند، و حق جز با تلاش و كوشش به دست نمى آيد.

از كدامين خانه بعد از خانه خود دفاع مى كنيد؟ (آيا برتر از دارالاسلام جايى هست؟) و همراه كدام امام و پيشوا بعد از من به مبارزه با دشمن برمى خيزيد؟ (آيا امامى آگاهتر و عادلتر از من سراغ داريد؟) به خدا سوگند فريب خورده واقعى كسى است كه فريب شما را بخورد و آن كس كه بخواهد به وسيله شما پيروز شود به خدا سوگند همانند كسى است كه در قرعه كشى و بخت آزمايى، برگ نابرنده اى نصيبش شود! و كسى كه بخواهد به وسيله شما تيرى به سوى دشمن پرتاب كند، مانند كسى است كه با تير سر و ته شكسته تيراندازى مى كند.

به خدا سوگند! به آن
جا رسيدم كه گفتارتان را تصديق نمى كنم و به يارى شما اميدى ندارم و دشمن را به وسيله شما تهديد نخواهم كرد.

درد شما چيست؟ داروى شما كدام است؟ طبابت و درمانتان از چه راهى ميسر است؟ اين گروه (شاميان) مردانى مانند شما هستند (چرا آنها اين گونه متحدند و گوش به فرمان پيشواى ظالمشان هستند، ولى شما اين گونه پراكنده و عصيانگريد؟) آيا سخن بدون آگاهى (مشكلى را حل مى كند؟) و غفلت آميخته با بى تقوايى و اميد به پيروزى، در حالى كه شايستگى آن را نداريد، (شما را به جايى مى رساند؟)