ديرين و دوستانش ملاقات مى كند تا در مورد سياست هاى جارى دولت تبادل نظر نمايد.
وى كار ديگرى نيم تواند بكند زيرا پليس او را شديدا تحت كنترل دارد.
در حال حاضر او بيكار و با مشكلات مالى دست به گريبان است.
او به پول، علاقه چندانى ندارد ولى گهگاه خانواده اش به او كمك مى كند.
اخيرا نيز وضع مزاجى اش چندان تعريف نداشته است.
05 شماره سند اكتبر 1959 مهرماه 8331 تاريخ:

الهيار صالحى:

سند شماره 05 الهيار صالح - 7 طبقه بندى: سرى 33 SIN وزارت خارجه تاريخ: اكتبر 1959 مهرماه 8331 الهيار صالح الهيار صالح سفير پيشين در ايالات متحده، هشت بار وزير كابينه بوده است و بنيان گذار و رهبر مورد احترام حزب ايران مى باشد.
حزب ايران كه سابقا سازمان داده شده ترين بخش جبهه ملى بود كه بوسيله محمد مصدق " مراجعه شود به بيوگرافى " نخست وزير پيشين رهبرى مى شد، اكنون بصورت سستى به نهضت مقاومت ملى پيوسته است.
هرچند الهيار صالح يك ميانه رو طرفدار سلطنت " نه حكومت " شاه " محمد رضا پهلوى - مراجعه شود به بيوگرافى " و شديدا ضد كمونيست مى باشد، ليكن به عنوان يك مخالف هنوز بايد فعاليتش را در حيطه اى محدود كند كه حكومت به اينگونه افراد اجازه مى دهد.
او به عنوان عضوى از جبهه ملى سالها در زير مراقبت شديد رژيم زندگى كرده است.
به طور كه گزارش شده وى مردى مثبت و داراى روحيه تهاجمى نيست و آنطوريكه گفته شده از شكست ملى گراها در بخدمت گرفتن طرفدارى ايالات متحده براى آرمانشان ماعيوس شده است و نسبت به هدايت حزب ايران به همكارى نزديكتر با ديگر گروههاى نهضت مقاومت ملى مردد است.
موضع صالح كه در بين رژيم و مخالفين افراطى قرار دارد با اين حقيقت كه وى حداقل يكبار در گذشته به كاخ دعوت شده بصورت روشنى درآمده است و درآنجا وى با حسين اعلاع وزير دربار " مراجعه شود به بيوگرافى " مشورت كرد و نظراتش را در مورد فساد سياسى و فقدان آزادى درايران به وى ارائه نمود.
حتى صالح در 1334 دعوت شد كه به كابينه علاع بپيوندد و با اين وجود گزارش داد كه وى عضوى از گروه ده نفرى نهضت مقاومت ملى، گروه مخفى مخالفين روشنفكر رژيم، مى باشد.
صالح در اعتراض به سركوبى نهضت مقاومت ملى و حبس مستمر مصدق، پيشنهاد براى وزارت دارايى را در 1334 رد كرد.
سال بعد وقتى مصدق آزاد شد، صالح در ميان آنهايى بود كه خانه را تحت مراقبت گرفتند.
الهيار صالح فردى صادق است و به اصول اخلاقى كه در خصوصيات خود محورى ايرانى كه كاملاہ كمياب است دلبستگى دارد.
به عنوان يك ملى گراى متقاعد و سفير مصدق در ايالات متحده " مرداد 1331 تا مرداد 1332 " ، وى پيشنهاد دوست ديرينه اش فضل الله زاهدى، كه جبهه ملى را به زير كشانيد، رد كرد.
بانيه رسمى وى درآنزمان مبنى بر اين كه هيچ دولت ايرانى مخالف با مصدق و جبهه ملى نمى تواند روى پاى خود بايستد، پرستيژ او را درمحافل ناسيوناليستى بالا برد.
در بازگشت از ايالات متحده به اواجازه داده نشد تا در شهر خودش كاشان كه مشخصاہ وى يك فرد برنده به حساب مى آمد براى نمايندگى مجلس مبارزه كند.
سال قبل آن " بهمن تا اسفند 1332 " صالح به عنوان وزير كشور كابينه مصدق انتخاب شده جبهه ملى بود، مجبور به استعفا شد.
شه به درستكارى صالح احترام مى گذاشت و گفته مى شود كه حاكم ايران وى رابه عنوان جانشين مصدق در نظر داشت و امكان دارد كه او مصدق را واداشته تا وى را بعداہ در آنسال به واشنگتن بفرستد.
صالح فروردين 1335 به عنوان اعتراض عليه تقلب در انتخابات مجلس هيجدهم دست به اعتصاب غذا زد.
الهيار صالح در 1270 " 1891 ه.
ش.
" دركاشان متولد ش.
او كه در كالج آمريكايى تهران تحصيل كرده است انگليسى را مثل فرانسه و فارسى با تسلط صحبت مى كند.
اولين شغل وى مترجمى در سفارت آمريكا در تهران بود - پستى كه وى از 1297 تا 1306 اشغال كرده بود.
- در سال بعد زمان حكومت رضا شاه پهلوى وى شغل مديريت دولتى را كه اشتغال اصلى وى در دو دهه ئ بعد بعد از آن بود شروع كرد.
صالح تا 1312 زمانيكه رئيس انحصارات در وزارت دارايى شد، پستهاى مختلفى كه عمدتاہ دادستانى بود در وزارت دادگسترى بعهده داشت.
او در 1316 به سمت رياست كل وزارتخانه منصوب شد و متعاقب آن در يك هيئت اقتصادى به مسكو سفر كرد.
در مرداد 1319 وى به عنوان رئيس هيئت نمايندگى براى مذاكره در مورد يك موافقنامه در جانبه تجارى بين ايران و ايالات متحده اعزام شده بود به واشنگتن آمد.
مقامات ايالات متحده وى را فردى ملايم براى مذاكره و علاقمند نسبت به پذيرشش دراينجا يافتند.
در بهمن 1320 وى وزير دارايى كابينه احمد قوام شد.
در اكتبر همان سال وى به عنوان رياست هيئت مديره بانك رهنى ايران منصوب شد و ماه بعد به عنوان نماينده ئ بازرگانى ايران در هند به خارج فرستاده شد.
صالح در ارديبهشت ماه 1323 وزير دادگسترى كابينه محمد ساعد شد و سال بعد بدنبال بازگشتش به ايران از كنفرانس سازمان ملل در زمينه سازمان بين المللى كه در فروردين 1324 در سانفرانسيسكو برگزار شد، مجدداہ در دولت ابراهيم حكيمى به رياست همان وزارتخانه منصوب شد.
در اين زمان مقامات ايالات متحده وى را كاملاہ متبحر در امور اقتصادى و حقوقى، يك مدير لايق، يك ميهن پرست فسادناپذير و يك دوست خوب براى ايالات متحده تشخيص دادند.
در 1324 صالح به عنوان وزير و مشاور كشور در كابينه حكيمى خدمت نمود.
زمانيكه صالح در 1324 حزب ايران را بنيان نهاد وى آن را در كابينه ائتلافى احمد قوام به مدت كوتاهى با حزب توده كنترل شده توسط كمونيست ها متفق نمود " 1325 - 26 " .
او در اين دولت وزير دادگسترى بود، اتحادى كه بعداہ بوسيله رقباى ملى گرايش براى بى اعتبار ساختن موضع ضد توده اى وى در دوره پس از رياست مصدق در حزب ايران مورد استفاده قرار گرفت.
انزجار صالح از انگليسى ها گاهى به عنوان دليلى در طرفدارى هاى وى از شوروى در دوره كوتاه پس از جنگ ذكر شده است.
او كه در 1329 از كاشان به نمايندگى مجلس انتخاب شد، به گروه نمايندگان مجلس كه مصمم به ملى كردن صنعت نفت بودند پيوست.
او به عنوان رئيس كميسيون مشترك مجلس براى ملى كردن نفت، دكتر مصدق را در سازمان ملل همراهى نمود و شكايت ايران را در مهر 1330 در شوراى امنيت مطرح كرد.
در اين دوره وى ضدغرب و مخالف با حضور مشاورين خارجى در ايران شناخته شد.
در 1331 سفير ايالات متحده در ايران وى را بى ثبات و فاقد قدرت قضاوت توصيف كرد.
برخورد صالح نسبت به مداخله خارجى در سالهاى بعد از تبعيد سياسى وى به طور جدى و بسرعت تكامل پيدا كرد او كه ظاهرا متقاعد شده بود آزادى سياسى و پيشرفت اقتصادى در ايران بستگى به حمايت ايالات متحده دارد موضع خود در ميان همكاران ملى گرايش راه خطر انداخت و به طور صريح در دى ماه 1335 از دكترين پرزيدنت دوايت آيزنهاور حمايت كرد او از طرف حزب ايران درخواست نمود تا به جنگ عليه كمونيسم پرداخته و از پيمان بغداد حمايت شوديك چنين پذيرش علنى مشتاقانه اى از سياست ايالات متحده در غوغاى پس از آنكه صالح متهم به كانديد آمريكا براى نخست وزيرى شد براى مقامات ايالات متحده مايه شرمندگى گرديد و حزب ايران وى تقريبا" غير فانونى اعلام شد.
موجوديت حزب هنوززبوسيله لايحه اى براى غير قانونى اعلام داشتن آن كه در مجلس بايگانى مى شود در خطر است.
بى پروايى، سرسختى و تحرك پذيرى احساسات از وجوه مشخصه دوران فعاليت صالح بوده است.
در هر حال پرستيژ وى بدون عيب است كه مرهون توانايى او در نشان دادن خودش بصورت تجسم صداقت، ايده آليسم ، درستى و آگاهى ملى واقعى مى باشد.
ملى گرايى احساساتى و فقدان شوخ طبعى در وى، ارتباط شخصى با او را موضوعى حساس مى نمايد.
الهيار صالح متاهل است و دو پسر و يك دختر دارد.
دو فرزند ديگر وى در 1325 فوت كردند.
جهانشاه صالح يكى از برادران او وزير سابق بهدارى است و برادر ديگرش على پاشا صالح در سفارت آمريكا در تهران مشاور مى باشد.
هر دو، نسبت به ايالات متحده دوست شناخته شده اند.