لطفا منتظر باشید ...
نامه
زمان:
14 بهمن 1346 / 4 ذى القعده 1387مکان:
نجفموضوع:لزوم حفظ حيثيت علم و اسلام و عمل به وظايف الهيه بسمه تعالى
مخاطب:
گرامى ، محمدعلى ليله 4 ذى القعده 87 معروض مى دارد مرقوم شريف که حاکى از عواطف جنابعالى و سلامت مزاج شريف بوده موجب تشکر گرديد. حسن ظن آقايان، اينجانب را اميدوار مى کند. اميد است خداوند تعالى با اين حسنظنها با اينجانب رفتار فرمايد. اوضاع به نظر اينجانب مهم نيست و خداوند رب البيت است ما بايد به تکليف خود عمل کنيم نتيجه حاصل شود يا نشود به ما مربوط نيست با خود او است. آنچه به ماها مربوط است حفظ حيثيت علم و اسلام و عمل به وظايف الهيه . دعا فرماييد همه موفق شويم. اميد است خداوند تعالى همه را به اين امر آشنا فرمايد. وجود و عدم شهريه ، باز بودن و نبودن منزل، رسيدن يا نرسيدن وجوه ، هيچ اهميتى ندارد، بلکه اينها امتحاناتى است که بايد با کمال صبر از عهده برآييم واللّه من ورائهم محيط(1) از اين دنيا چيزى نمانده است که انسان وقت را صرف تاسف از فقدان آن کند. والسلام عليکم و رحمةاللّه. ه1 - سوره بروج، آيه 20: خدا از همه سو بر آنها احاطه دارد.
