نامه
زمان:
8 شهريور 1349 / 27 جمادى الثانى 1390مکان:
نجفموضوع:ضرورت خوددارى از اختلافات
بسمه تعالىمخاطب:
مؤمنين قريه قول خويش خدمت آقايان مؤمنين و مو سفيدان و صاحب رسوخان(1) قريه قول خويش ايدهماللّهتعالى مرقوم آقايان واصل شد و از مضمونش مطلع شدم. اينجانب از اوضاع افغانستان بيخبر بودم، و پس از فوت مرحوم آيت اللّه حکيم قدس سره به معرفى بعضى موثقين از جمعى از طلاب افغانستان و به وسيله اين آقايان، در مناطقى وکالت صادر شده است، و چون به حسب بعض نوشته ها که مى رسد، هر منطقه بايد وکيل علىحده داشته باشد و اگر در يک منطقه دو نفر باشد موجب اختلاف مى شود، تکليف نيست که در منطقه اى که شخصى تعيين شده ، باز وکالت به ديگرى بدهم. و اگر قبلا چنين امرى شده ، از بى اطلاعى بوده است. مناطقى که مرقوم شده است به جناب آقاى مصباح(2) داده شود قبلا به بعض اشخاص داده ام و صلاح نيست تکرار شود.خوب است آقايان ريش سفيدان محل و محترمين منطقه رفع اختلاف را بنمايند. و از نوشته آقايان استفاده مى شود که خود جناب آقاى مصباح هم متوجه بوده اند که تکرار صلاح نيست. اميد است خداوند تعالى به همه توفيق عنايت فرمايد، و آقايان دوستانه مشغول به عمل به وظيفه باشند. والسلام عليکم.1 - افراد ذىنفوذ. 2- آقاى سيد محمد حسين مصباح (از کسانى که در افغانستان از امام خمينى اجازه اخذ وجوه