موضوع:حفظ سنگرهاى اسلامى و کفايت عمل به وظيفه بسمه تعالى
مخاطب:
سعيدى، سيد محمدرضا به عرض مى رساند، دو طغرا مرقوم محترم که يکى بى تاريخ بود و مشتمل بر تقاضاى اجازه براى آقاى حسينى و ديگرى مورخ 12/11/ بود واصل، سلامت و سعادت جنابعالى را خواستار است. از اوضاع شکايت نموده بوديد. آنچه مسلم است هر روز رو به وخامت است، و با وضع خودمان اميدى نيست مگر به توجه غيبى ، ان شاءاللّه تعالى. لکن ما نبايد در اداى وظايف منتظر نتيجه قطعيه باشيم. اگر در محضر مقدس حق تعالى عامل به وظيفه معرفى شويم، همين نتيجه است. از خداوند تعالى توفيق عمل به وظيفه را براى کافه مسلمين و خصوص اهل علم خواستار است. مرقوم شده بود: مى خواستم از مسجد اعراض کنم، موجب تعجب است! انسان در پستى که مشغول خدمت است، بايد با هر ناملايمى پايدار باشد. در نظر دارم که به يکى از آقايان ائمه (1) در زمان فشار براى تغيير لباس گفتم: اگر شما را اجبار به تغيير لباس کنند، چه مى کنيد? گفتند:در منزل مى نشينم و بيرون نمى آيم. گفتم: اگر من را اجبار کنند و امام جماعت باشم، همان روز با لباس تازه مسجد مى روم. بايد پستها را نگه داشت و در وقت مقتضى با اعراض دسته جمعى طرف را کوبيد. معالاسف نه آن را داريم و نه اين را. از خداوند تعالى توفيق و سعادت جنابعالى را خواستار است. اميد دعاى خير براى حسن عاقبت دارم. اجازه را اتکالا به معرفى حضرت آقاى طالقانى و جنابعالى فرستادم. اگر با معظمله ملاقات دست داد، سلام اينجانب را ابلاغ فرماييد. والسلام عليکم و رحمةاللّه و برکاته . غره محرمالحرام 89
لطفا منتظر باشید ...
