شريعت اصفهانى (شيخالشريعه )، محمد پاکستان به عرض عالى مى رساند، مرقوم محترم مورخ چهار ذى القعده واصل، از کسالت جنابعالى متاثرم. اميد است ان شاءاللّه تعالى بزودى مرتفع شده و سلامت مزاج شريف عود کند. اينجانب از سلامت ظاهرى برخوردار ولى از کسالتها و ناراحتيهاى روحى داخل حوزه و خارج بسيار در زحمت هستم. اخيرا در ايران طرحهايى در دست تصويب است که با اجراى آن همه چيز روحانيت اگر چيزى مانده باشد به باد مى رود، مثل تصويب نظارت اوقاف به جميع شئون روحانيت، مساجد و منابر، تکايا و غيرها، بلکه تعيين مرجع و رئيس حوزه ها. از ايران به اينجانب مکاتباتى و مراجعاتى شده است ولى با تفرق و تشتت کلمه چه مى توانم بکنم? از خداوند تعالى اصلاح امور را خواستارم. راجع به وجوهى که مرحمت نموده ايد در لاهور، و شهريه اى که قرار داده ايد، مرقوم داريد به چه نحو به جنابعالى برسانم. توقع کمکهاى زياد که آنها دارند، با وضع فعلى نجف و قطع روابط و اشکالات کثيره که براى خصوص اينجانب در کار است، عجالتا نمى شود انجاز کرد. لکن اگر وجوهى در محل هست و محتاج به اجازه اينجانب است مرقوم دارند تا اجازه دهم، مانع ندارد پس از تصديق جنابعالى به مفيد بودن مدرسه .در حاشيه مرقومه چنين مرقوم شده : راجع به بيست تومان، اطلاع داده نشده که طلبيده شده يا نه ، مطلب را متوجه نشدم. شايد در مرقومات سابقه ذکر شده است. آنها هم عجالتا در دسترس نيست. از جنابعالى اميد دعاى خير دارم. والسلام عليکم و رحمةاللّه.14 ذى القعده 92
لطفا منتظر باشید ...
