لطفا منتظر باشید ...
نامه
زمان:
26 دى 1347 / 27 شوال 1388مکان:
نجف بسمه تعالىموضوع:ذبح شرعى 27 شوال 88 به عرض عالى مى رساند، مرقوم محترم که حاکى از سلامت وجود مسعود بود واصل و موجب تشکر گرديد.
سلامت و سعادت جنابعالى را خواستار است. راجع به ذبيحه به نحوى که مرقوم شده است هيچ اشکالى در حرمت نيست.(1) از وجوهى: يکى آنکه معتبر است در ذابح اسلام، و اين امر مسلم است و دلالت بر آن دارد صحيحه محمدبن مسلم در باب پانزده کتاب ذبايح، حديث دوم. و معلوم است ذابح مباشر ذبح است، و آن در اين مورد تيغه خودکار است به قوه برق، هر چند قتل تسبيبا به او منتسب است. نظير انداختن شخصى را در مسبعه که قاتل ملقى است لکن آکل سبع است. ديگر آنکه ذابح مسلم بايد در حال ذبح تسميه بگويد و تسميه در اين مورد که از نوار است نه تسميه مسلم است و نه ذکراللّه است، بلکه انعکاس ذکرى است که شخص نموده است، و اگر ذکر آن شخص باشد بايد در نماز کافى باشد، و به اين شرط دلالت دارد جمله اى از روايات مثل صحيحه حلبى ششم باب سابق و روايت پنجم بلکه ظاهر آيه شريفه ، على تامل. ديگر آنکه ذبح از قفا موجب حرمت است و دلالت بر آن دارد: صحيحه محمدبن مسلم باب چهار و ديگر روايات، و ظاهر روايات آن است که مبدا شروع به ذبح بايد حلق باشد يا ساير اوداج که مذبح هستند، و پشت گردن مذبح نيست. در هر صورت حرمت آن بى اشکال است. در ايران نيز از قرار مذکور عمل شده است. منتها اول بعضى آقايان را گول زدند و اظهار کردند که ذبح به طور شرعى مى شود و ساير کارها را مکينه مى کند. لکن از قرارى که يک نفر معمم اظهار مى کرد همان نحو که در سؤال ذکر شده است عمل مى شود و از تسميه حتى در نوار هم خبرى نيست والعهدة عليه . از جنابعالى اميد دعاى خير دارم. والسلام عليکم و رحمةاللّه.1 - پاسخ امام خمينى در جواب استفتاء از حليت يا حرمت ذبح حيوانات به وسيله دستگاههاى خودکار برقى در حالى که ذکر بسماللّه از نوار ضبط صوتى که قبلا پر شده است و براى هر کشتار پخش مى شود، مرقوم گرديده است و چنانکه در پاسخ امام خمينى تصريح شده است فتواى ايشان در اين مورد حرمت است زيرا در فرض مذکور اولا، ذبح کننده و مباشر ذبح دستگاه است نه انسان مسلمان. ثانيا، تسميه يعنى بردن نام خدا هنگام ذبح نيز به صورت شرعى تحقق نيافته است و پخش بسماللّه از نوار، انعکاس ذکر قبلى است، نه ذکر نام خدا توسط ذابح و به هنگام ذبح. ثالثا، در روش ذبح به وسيله دستگاههاى برقى، سر حيوانات از قفا (پشت گردن) بريده مى شود در حالى که يکى از شرايط ذبح شرعى، بريدن رگهاى چهارگانه است که در قسمت حلق قرار
