لطفا منتظر باشید ...
سخنرانى
زمان:
10 دى 1350 / 12 ذى القعده 1391مکان:
نجف ، مسجد شيخ انصارىموضوع:ضرورت حفظ حوزه هاى علميه
بسم اللّه الرحمن الرحيمحضار:
روحانيون، طلاب و ايرانيان مقيم عراق برنامه پيامبر (ص) در مکه برنامه رسول اکرم صلى اللّه عليه و آله و سلم قبل از مهاجرت به مدينه ، روزهايى که در مکه به سر مى بردند، فقط تبليغ الى اللّه و معرفى ذات مقدس حق تعالى و معرفى اسلام بود. ياورانى نداشتند تا بتوانند با کمک آنان با مشرکين بجنگند و اسلام را گسترش دهند، و همان طور که در قرآن ملاحظه مى فرماييد، سوره هايى که در مکه نازل شده فقط جنبه پند و موعظه و معرفى اسلام را دارد و از جنگ و جدال صحبتى نيست و حتى احکام در آن کمتر ذکر شده . گسترش اسلام در مدينه ، فتح و ظفر در مکه و آن روز که حضرتش با آن وضع شکست خورده و ناگوار از مکه خارج گرديد، افراد عادى که سطحى فکر مى کنند آ نمى توانستند پيشبينى کنند که اين مهاجرت چه مصالحى به دنبال خواهد داشت لکن وقتى که به مدينه تشريف بردند معلوم شد که چه نتايجى بر هجرت ايشان مترتب بود و چگونه توانستند اسلام را در مدينه گسترش دهند و يارانى پيدا کنند، و بالاخره با فتح و ظفر به مکه بازگشتند به آنگونه که بزرگان قريش نزد آن حضرت خاضع شدند و حضرت هم آنان را آزاد ساخت. اکنون اگر چه عده کثيرى از ايرانيان، بر اثر اختلافى که بين دولتهاست، وجه المصالحه شدند و با اين وضع فجيع از اين مملکت بيرونشان مى ريزند لکن ممکن است مصالح بزرگ در کار باشد که ما نمى دانيم، و خداوند تعالى همان طور که حضرت رسول اکرم صلى اللّه عليه و آله و سلم را فاتح و غالب به مکه برگردانيد شما را به اين حوزه ها باز گرداند و روزى برسد که نجف بيش از حالا قوى باشد. ما اطمينان داريم که دير يا زود حوزه علميه به حال اول خود باز مى گردد و شما ان شاءاللّه اگر به وظايف دينى و علمى خود عمل کرديد باز به نجف برمى گرديد. وظيفه طلاب بار علم بار سنگينى است که به عهده شماست. آنطور نيست که تنها وظيفه شما تحصيل مشتى الفاظ و مفاهيم باشد بلکه حفظ اسلام و احکام اسلام است که به شما سپرده شده و شما امين وحى الهى هستيد، و بايد در ضمن تحصيل علم مشغول تهذيب نفس هم باشيد و چنانکه غير را تبليغ مى کنيد نفس خود را هم اصلاح نماييد. وظايف خود را فراموش نکنيد، با هم صلح و صفا داشته باشيد، دسته بندى و اختلافات را کنار بگذاريد، با هم برادر باشيد، با روح واحد و صفاى باطن براى اسلام کار کنيد. شما اهل علم هستيد و همه از يک ريشه ، و ورق(1) يک شجره مى باشيد و اگر شما به عهد خود وفا کنيد، خداى تعالى هم وفاى به عهد خواهد کرد و شما را به حوزه ها باز خواهد گردانيد، و ان شاءاللّه باز در اينجا يکديگر را ملاقات مى کنيم. و اگر من که روزهاى آخر عمرم را مى گذرانم در ميان شما نبودم، شما هستيد و بار ديگر در اينجا مجتمع خواهيد شد. عدم امکان زوال حوزه در هر صورت مسئله زوال حوزه در کار نيست، حوزه سرجايش باقى خواهد بود. و صرف نظر از جنبه هاى معنوى و الهى، اصولا از نظر موازين طبيعى هم زوال حوزه هاى علميه ممکن نيست، زيرا حوزه ها مورد توجه تمام مسلمين بخصوص شيعه مى باشد و پشتوانه آن، ملتها هستند، و آنچه ملتها پشتيبان آن باشند دولتها نمى توانند با آن مبارزه کنند. دولتها زودگذرند و عمرشان کوتاه است. پشتوانه نجف، ملتهاى بزرگند و از اين جهت محفوظ خواهد بود. اکنون در حوزه هاى ما محصلين افغانى، پاکستانى، هندوستانى، عراقى، و ديگر ممالک عربى مشغول تحصيلند و اين دولت که اصلا نمى توان نام آن را دولت گذارد قدرت ندارد که در برابر ملتها ايستادگى کند و اگر با من و شما معارضه نمايد، با ملتها نمى تواند معارضه کند. اگر آقايان ايرانى را اخراج کردند، ديگر آقايان که از ممالک ديگرند بايد بايستند و به وظايف دينى خود اهميت دهند. مثل شما مثل فوجهاى سربازى است که اگر دشمن به فوجى حمله کرد و آنان را شکست داد، فوجهاى ديگر پابرجا مانده و جاى گروههاى از بين رفته را مى گيرند. دشمن از خدا مى خواهد که وقتى يک گروه سرباز را از پاى در آورد بقيه پا به فرار گذاشته ميدان را خالى کنند. غلبه با مظلوم آقايانى که از ديگر ممالک در اينجا هستند بايد پابرجا باشند و به تحصيل علم و تهذيب نفس ادامه دهند و اگر مراجع و من آ که يکى از طلاب هستم از اينجا رفتم، باز لازم است که آقايان بمانند و به وظايف خود عمل نمايند. البته رفتن من روى مصالحى است که ممکن است بسيارى ندانند ولى ديگر آقايان بايد باشند و سنگر را خالى نکنند. چنانکه ما سابقا ديديم حوزه قم به هم خورد چه به هم خوردنى! عده معدودى پريشان حال که هميشه تحت فشار و آزار بودند استقامت کردند، طولى نکشيد که ورق برگشت: ظالم سابق رضا خان را بردند و حوزه به هم ريخته آن روز به صورت حوزه پنج شش هزار نفرى امروز در آمد ... شما غالبيد، مغلوب نيستيد. اگر تاريخ ظلمه و ستمديدگان دنيا را مطالعه کنيد مى بينيد که غلبه هميشه با مظلوم است. معاويه با آن قدرت و عظمت و بساطى که داشت از بين رفت و امروز در شام که مرکز سلطنت او بود حتى از قبر او خبرى نيست ... اين کسبه بيچاره ، آنهايى که ساليان دراز در عراق بوده اند و ابدا در ايران علقه اى(2) ندارند، دوست و آشنا و خويشاوندى ندارند، وضع آنها بسيار مايه تاسف است و اميدوارم ملت ايران با آنها خوشرفتارى کنند. آنها مهمانند و من انتظار دارم که ملت شريف و مسلمان ايران با مهمانان و برادران خود مهربان باشند، به آنان پناه دهند، منزل و پوشاک و غذا بدهند، گرفتاريهايشان را برطرف نمايند، و مهمتر آنکه آنانى را که به اوضاع ايران آشنا نيستند آشنا کنند. شما آقايان که به ايران مى رويد سلام مرا به برادران ايرانى ابلاغ کنيد و بگوييد فلانى از شما استدعا دارد که نسبت به برادران رانده شده از عراق، که شايد جمعيتشان حدود صد هزار نفر باشد و در بلاد ايران متفرق1 - برگ.مى شوند، تا مى توانند مستقيما کمک کنند و خوشرفتارى کنيد ... .
