لطفا منتظر باشید ...
نامه
زمان:
22 تير 1349 / 9 جمادى الاول 1390مکان:
نجفموضوع:پاسخ به سؤال در مورد رفتن طلاب علوم دينى به سربازى (در رژيم شاه ) و يا معافيت گرفتن خدمت سربازى
بسمه تعالى... محضر منور حضرت مستطاب آيت اللّه العظمى سيدناالخمينى مد ظله العالىمخاطب:
لنگرودى، سيد محمدحسين محترما پس از تقديم عرض سلام و اخلاص و ارادت: نظر مبارک را در امر رفتن آقايان طلاب به نظام و يا گرفتن معافيت از طريق آنها (عند دوران الامر بينهما)(1) خواهانند، مخصوصا تقاضا دارند صريحا بيان فرماييد که آيا اخذ معافيت از مدارسى که در يد آنهاست (و يا اگر نيست ولى بر طبق برنامه شش ساله آنها صورت مى گيرد) جايز مى دانيد يا آنکه جايز نمى دانيد هر چند مستلزم بردن و رفتن به نظام باشد? چونکه شنيده شده بود که مخصوصا عندالدوران اخذ را مصلحت مى دانيد و هم ملاحظه مى کردند که بسيارى از طلاب حوزه از اين طريق ورقه معافيت اخذ مى کنند، لذا بدين وسيله استفتاء مى نمايند که نظر صائب را به طور روشن و صريح بيان فرماييد. والسلام عليکم، ادام اللّه ظلکم الوارف.ربيعالاول/90 آ لنگرودى بسمه تعالىخدمت جناب مستطاب سيدالاعلام و حجت الاسلام آقاى لنگرودى دامت افاضاته مرقوم شريف واصل، توفيق و سلامت جنابعالى را خواستار است. راجع به نظام، آقايان هر نحو بتوانند از نظام معاف شوند در صورتى که مستلزم حرامى نباشد مانع ندارد. از جنابعالى اميد دعاى خير براى حسن عاقبت دارم. والسلام عليکم.1 - آنجا که امر داير بين يکى از اين دو باشد: (رفتن به سربازى و يا گرفتن معافيت تحصيلى از 9 ج1 90
