نامه
زمان:
28 اسفند 1344 / 26 ذى القعده 1385مکان:
نجفموضوع:صبر و استقامت در مقابل مشکلات و ناگواريها بسمه تعالى
مخاطب:
سعيدى، سيد محمدرضا به عرض مى رساند، مرقوم شريف که حاکى از سلامت مزاج محترم بود، موجب تشکر گرديد. شرحى راجع به اوضاع داده و اظهار نگرانى نموده بوديد. با آنکه حق با شماست، لکن اگر انسان در اين اوضاع و احوال قيام به وظيفه کند و موفق به خدمت شود، نگرانىندارد. نگرانىآنجاست که به خدمت قيام نکند واز وظيفه خداى نخواسته شانه خالى کند.اميد است ان شاءاللّه خداوند تعالى به امثال جنابعالى توفيق عنايت فرمايد که در مقابل همه ناراحتيها و ناگواريها محکم بايستيد و از پيشامدها هر چه باشد مايوس نشويد.خداوندتعالى باشماست، و باعمل به وظيفه تاييد خواهدفرمود. وبرفرض شکست صورى، فتح نهايى با اهل تقوا و عامل به وظيفه است. اين ارعاد و ابراق(1) و فتح باب ظلم حاکى از ضعف است: و انما يحتاج الى الظلم الضعيف(2). جنابعالى در امور جاريه نگران نباشيد و ضعف به خودتان راه ندهيد.ان شاءاللّه اين امور موقتى است و امد آن سر خواهد آمد.اما راجع به مسائلى که مرقوم شده بود راجع به راديو، در صورتى که به هيچ وجه استفاده محرم ازآن نشود، خريدوفروشش جايزاست، وامااستفاده هاىمحلله مانع ندارد. راجعبه ريش، به همان احتياط باقى هستم. راجع به دولت، مالک مى دانم. و اگر مطالبى از اينجانب مسموع شد،بى مراجعه به خودمن قبول نفرماييد، چون اخيرا گويا افتراهايى بسته مى شود، و اين آخرين دشمنى است. از جنابعالى رجاى دعاى خير دارم. والسلام عليکم.1 - سر و صدا و صحنه سازى.