لطفا منتظر باشید ...
نامه
زمان:
1351 ه . ش . / 1392 ه . ق .مکان:
نجفموضوع:عدم موافقت با انتشار پيام روحانيون مبارز نجف(1)
مخاطب:
روحانى (زيارتى)، سيد حميد بسمه تعالىدر اصل مطلب نمى توانم عجالتا نظرى بدهم و نمى دانم چه تاثيرى دارد. در محيطهايى که ايران را از ممالک اسلامى محسوب نمى دارند و هر چه به ملت ايران و شيعه ظلم شود شايد روا دارند و شايد اين ملعون(2) را فرستاده خدا براى سرکوبى ملت شيعه بدانند! لکن در صورتى که شماها صحيح مى دانيد، لازم است بعضى تذکرات: 1 اسم اشخاص معين به نظر صحيح نمى آيد. مى دانيد در يک محيط آخوندى به يکى احترام کردن و از ديگرى نام نبردن چه اثرى دارد، مضافا که شخص اول هر محيط را نمى شود به دست آورد، در اين صورت موجب نگرانيها مى شود. 2 در صفحه سه راجع به اصلاحات ارضى و آزادى زنها، علماى ايرانى را موافق قرار داديد و اين نه به حسب واقع صحيح است و نه ذکر آن درست. بايد اصلاح شود و از قضيه اصلاحات و آزادى اسم برده نشود. 3 راجع به قضاياى اخير چيزى نوشته شد.1 - آقاى سيد حميد روحانى در مورد اين نامه چنين توضيح داده : موضوع، مربوط به پيامى است که روحانيون مبارز نجف خطاب به علماى کشورهاى اسلامى و درباره جنايات رژيم شاه تنظيم کرده بودند و قبل از انتشار، آن را خدمت امام دادند که ايشان متن فوق را نوشتند، و به اين ترتيب انتشار آن منتفى گرديد.
