لطفا منتظر باشید ...
نامه
زمان:
1347 ه . ش . / 1388 ه . ق .مکان:
نجفموضوع:تاسف از سازش بعضى مؤثرين و وعده پيروزى نهايى بسمه تعالى
مخاطب:
يکى از مقامات روحانى حضور محترم ... حال مزاجى بحمداللّه اکنون خوب است، لکن اوضاع ايران خصوصا، و ساير بلاد مسلمين موجب تاسف است. با برنامه حساب شده براى کوبيدن اسلام به اسم اسلام پيش مى روند، و اولياى امر يا غافلند يا خداى نخواسته بعضى از آنها تغافل مى کنند. تاسف در سازش است که از اعمال بعض مؤثرين ظاهر مى شود، ولى اين امر نبايد موجب سستى و سردى آقايان افاضل و طبقه جوان شود. خداوند تعالى با شماست و اين عربده ها ان شاءاللّه خفه خواهد شد.بسمه تعالىوالعصر الا الذين امنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر.(1) ان الا نسان لفى خسر آقايان افاضل در محافل خود تواصى به حق کنند و در راه حق تواصى به صبر کنند. من به شما اطمينان فيروزى مى دهم، اطمينان غلبه حق بر باطل مى دهم. با احساسات يک ملت نمى توان مبارزه کرد لکن مهم امتحان بارى تعالى است. واللّه لتغربلن غربلة،(2) ماها را دراين ديگ بزرگ طبيعتکه باطنش جهنم است ريخته و زير و بالا مى کنند و به غليان مى آورند تا جهنمى ها ممتاز شوند. متوجه باشيد خداىنخواسته ازجهنمى ها نشويد. سازش با ظالمجهنمى ، بزرگترين وبارزترين آثارجهنمى است، شماها ازآنها نباشيد. از خداوند تعالى توفيق و تاييد همه شما را خواهانم. والسلام عليکم و رحمةاللّه و برکاته . مگر آنان که به انسان براستى در خسارت و زيان است1 - قرآن کريم، سوره عصر: قسم به عصر خدا ايمان آورده و عمل صالح انجام دادند و يکديگر را به درستى و راستى و پايدارى سفارش کردند. 2- اشاره به خطبه 16، نهجالبلاغه (فيض الاسلام): به خدا سوگند، در غربال از هم جدا
