نامه
زمان:
19 خرداد 1349 / 4 ربيعالثانى 1390مکان:
نجفمناسبت:
عدم دخالت در مسائل مرجعيت پس از رحلت آقاى حکيم بسمه تعالىمخاطب:
خمينى، سيد احمد 4 ع2 90 احمد عزيز، ان شاءاللّه تعالى سلامت باشيد. حال من بحمداللّه خوب است و کسالت مزاجى ندارم، البته کسالت روحى زياد است. لازم است تذکر دهم که ممکن است در اين اوقات در آنجا مسائلى مربوط به مرجع(1) طرح شود يا خداى نخواسته کشمکش بين جوانها شروع شود. شما و تمام دوستان اينجانب بايد از اين مسائل برکنار باشيد و يک کلمه دخالت نکنيد، چنانچه در اينجا نيز همين امر را سفارش داده ام. البته اثبات و نفى اى نبايد داشته باشيد. تاييد و توفيق شما را خواستارم و از اينکه بحمداللّه اشتغال داريد مسرورم و از مدرس شدن شما هم مشعوفم، خوب کارى است. از اول همان طور که درس مى خوانى و مباحثه مى کنى تدريس هم بکن ولو براى يک نفر. ان شاءاللّه تعالى موفق باشيد. والسلام.1 - آقاى سيد احمد خمينى درباره اين جمله از نامه امام خمينى نوشته اند: ((اشاره است به قضيه پدرت مرجعيت که بعد از فوت حضرت آيت اللّه العظمى حاج سيد محسن حکيم (سه شنبه 12 خرداد