ره توشه حج نسخه متنی

آب دريا را اگر نتوان كشيد هم به قدر تشنگى بايد چشيدپس بر شيفتگان او است كه اين وظايف را بشناسند و بدانند كه هر يك از آنها انگشت اشاره به سيماى نورانى اش دارند. گواهى دادن به بندگى و رسالت پيامبر(صلى الله عليه وآله) گواهى دادن به بندگى و رسالت پيامبر(صلى الله عليه وآله) در كنار گواهى به يگانگى خداوند سبحـان، اهميـت و فضيلتـى ويژه دارد، تا آنجا كه اميرمؤمنان فرمود: «وَ أشْهَدُ أنْ لا إلهَ إلاّاللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أشْهَدُ أنّ مُحَمّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، شَهادَتانِ تَرْفَعانِ الْقَوْل وَ تُضاعفانِ الْعَمَل خَفَّ ميزانٌ تَرفَعانِ مِنهُ وَ ثَقُلَ مِيزانٌ توضعانِ مِنْه». «گواهى دادن به يگانگى خداوند متعال (همان گونه كه در متن حديث آمده) و بندگى و رسالت محمد(صلى الله عليه وآله) دو گواهى دادنى است كه سخن را بالا و عمل را دو چندان مى سازند. ترازويى كه اين دو از آن برداشته شوند سبك و ترازويى كه اين دو در آن نهاده شوند سنگين خواهد بود.» بعلاوه كه گواهى دادن به بندگى و رسالت پيامبر(صلى الله عليه وآله) در تشهد نماز واجب است. احترام به پيامبر(صلى الله عليه وآله) شخصى به حضور امام صادق(عليه السلام) رسيد. حضرت از حال وى جويا شد. او گفت: خداوند به من فرزندى داده است. امام پرسيد: چه نامى را برايش گزيده اى؟ گفت: محمد! امام(عليه السلام) با شنيدن اين نام صورتش را به عنوان احترام نزديك زمين آورد و گفت: محمد، محمد، محمد! آنگاه ادامه داد: خودم، فرزندانم، پدرم، مادرم و تمام اهل روى زمين فداى رسول الله(صلى الله عليه وآله) باد! مالك، امام مالكيـان مى گويد: جعفر صـادق(عليه السلام) هنگامى كه نام پيامبـر(صلى الله عليه وآله) را مى برد رنـگ چهره اش تغيير مى يافـت. تا آنجا كه بازشناخته نمى شد! من جز او كسى را اينچنين نيافتم. پاسداشت حرمت پيامبر(صلى الله عليه وآله) بزرگداشت پيامبر(صلى الله عليه وآله) تا بدانجاست كه اعتكاف در مسجد پيامبر(صلى الله عليه وآله) به ويژه در سه روز چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه از اعتكاف در ديگر مساجد ثواب بيشترى دارد.⁽⁹⁰⁾ و هر كس پس از سه روز اقامت و روزه در مدينه، حاجتى از خداوند بطلبد حاجتش روا شود. و به موجب پاره اى از روايات، اقامت در شهر آن حضرت (مدينه)، بر اقامت در مكه ترجيح دارد. بر پايه احاديث، غسل كردن براى ورود به مدينه منوّره و خروج از آن و وداع با پيامبر(صلى الله عليه وآله) يا زيارت آن حضرت و نيز ورود به مسجد پيامبر مستحب است. همچنين مسافرى كه قصد اقامت در مدينه نكرده و بايد بر طبق قاعده نماز را شكسته بخواند، مى تواند در مسجد پيامبر(صلى الله عليه وآله) نماز را به اختيار خود شكسته يا تمام بخواند. البته سه مكان ديگر نيز داراى اين حكم اند: مسجد الحرام، مسجد كوفه و حائر سيدالشهدا، حسين بن على(عليهما السلام). نيز به احترام آن حضرت، روزه گرفتن در روز ميلادش (هفدهم ربيع الأول) ثواب يك سال روزه دارد.⁽⁹⁵⁾ و روزه در عيد مبعث ثواب دو سال.

اسوه پذيرى

قرآن، پيامبر(صلى الله عليه وآله) را اسوه نيكو مى خواند « لَكُمْ فِي رَسُولِ اُسْوةٌ حَسَنَةٌ»⁽⁹⁸⁾ و محبوبترين بنده خدا را كسى مى داند كه از اين اسوه زيباى بشريت، درس گيرد (وَ أحَبُّ الْعِباد إلَى الله المُتَأسّي بِنَبيِّهِ). دوست داشتن پيامبر(صلى الله عليه وآله) « قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنْ اللهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَاد فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِىَ اللهُ بِأَمْرِهِ ...» «(اى پيامبر) بگو اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خويشاوندان و دارايى هايى كه به دست آورده ايد و تجارتى كه از كسادى آن مى ترسيد و خانه هايى كه از آنها خرسنديد، نزد شما از خدا و رسولش و كارزار در راه او محبوب تر است پس منتظر باشيد تا خدا امر و فرمانش را بر شما فرود آورد....» پيروى از پيامبر(صلى الله عليه وآله) قرآن مى فرمايد: « ... وَ أطِيعُوا الرَّسُولَ...»⁽¹⁰¹⁾; «و از پيامبر اطاعت كنيد.» پيروى از عترت پيامبر(صلى الله عليه وآله) همان پيامبرى كه به اطاعتش امر شده ايم، خود بر پيروى از عترتش سخت تأكيد كرده است. از حديث ثقلين گرفته تا حديث سفينه و صدها حديث ديگر، همگى اطاعت از اهل بيت(عليهم السلام) را ضرورى شمرده اند. از نظر امير مؤمنان(عليه السلام) اين اطاعت بايد به صورت يك ملازمت كامل با آنان شكل بپذيرد; يعنى از اهل بيت(عليهم السلام) نه اندكى جلوتر بيفتيم و نه اندكى عقب تر. آن حضرت فرمود:«فَالْزَمُوا سَمْتَهُم... وَلا تَسْبِقُوهُم فَتَضُلّوا وَ لا تَتَأخَّروُا عَنْهُم فَتَهْلَكوا» «همواره ملازم طريقه آنان باشيد. نه از آنان پيشى گيريد كه به گمراهى مى افتيد و نه از آنان عقب بمانيد كه به هلاكت مى رسيد.»دروغ بستن بر پيامبر(صلى الله عليه وآله) پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: «مَنْ كَذِبَ عَلَىَّ مُتَعَمِّداً فَلْيُتَبوَّء مَقْعَدُه مِنَ النّارِ». «هر كس به عمد بر من دروغ بندد، در آتش جاى گيرد.» (گفتنى است دروغ بستن بر پيامبر(صلى الله عليه وآله) روزه را باطل مى كند).بپا داشتن سنّت پيامبر(صلى الله عليه وآله) از نظر اميرمؤمنان، بپا داشتن سنت پيامبر(صلى الله عليه وآله) خصلت اهل ايمان⁽¹⁰⁵⁾ و وظيفه حكومت اسلامى است. ترك نكردن سنت پيامبر(صلى الله عليه وآله) پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: «ستةٌ لَعَنَهُمُ اللهُ... التّاركُ لِسُنَّتِي».«شش نفرند كه خداى متعال آنها را لعنت مى كند; يكى از آنها كسى است كه سنت مرا ترك كند.» تغيير ندادن سنت پيامبر(صلى الله عليه وآله) در ذكر صلوات امام صادق(عليه السلام) به رسول خدا(صلى الله عليه وآله) چنين مى خوانيم:«أللّهمّ الْعَنْ الَّذِين ... غَيَّرُوا سُنَّة نَبِيِّكَ». «خداوندا! لعنت كن كسانى را كه سنت پيامبر را تغيير دادند ...» ترجيح دادن پيامبر(صلى الله عليه وآله) پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود

«حُبّي خالط دماء اُمّتي فَهُمْ يُؤثُرُوني عَلَى الآباء و عَلَى الاُمّهات و عَلى أنفُسِهِم». «دوستى من با خونهاى امت من آميخته شده است. آنها مرا بر پدران و مادران و بر خودشان ترجيح مى دهند.»فرو آوردن صدا در محضر پيامبر(صلى الله عليه وآله) خداى متعال بر حفظ مقام آخرين برگزيده خود در سوره حجرات مى فرمايد: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِىِّ وَلاَ تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْض». «اى مؤمنان، صداى خود را فراتر از صداى پيامبر(صلى الله عليه وآله) نكنيد و براى او سخن بلند مگوييد; مانند بلند سخن گفتن برخى از شما براى برخى ديگر.»بى تابى در رحلت پيامبر(صلى الله عليه وآله) اميرمؤمنان(عليه السلام) در رحلت پيامبر(صلى الله عليه وآله) بر سر قبر آن حضرت گفت: فغان و بى تابى قبيح است مگر بر تو.خشنود كردن دخت پيامبر(صلى الله عليه وآله) رضايت فاطمه زهرا(عليها السلام) دخت گرامى پيامبر(صلى الله عليه وآله) معيار رضايت الهى است. پيامبر در تكيه بر اين امر، رضايت فاطمه(عليها السلام) را رضايت خويش و رضايت خويش را رضايت خداوند معرفى مى نمود و ناخرسندى و خشم زهرا(عليها السلام) را ناخرسندى خود و خشم خود را غضب خداوند مى دانست.يادكرد اجداد پيامبر(صلى الله عليه وآله) پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود

«إذا بَلَغَ نَسَبي إلى عَدْنان فَامْسِكُوا». «هر گاه نسب من به هنگام شمردن، به عدنان، ]جد بيستم پيامبر(صلى الله عليه وآله)« رسيد توقف كنيد. »و از آن پس را دنبال نكنيد.[» ماه ويژه پيامبر(صلى الله عليه وآله) پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: شعبان ماه من است، خداوند رحمت كند آنكه مرا در اين ماه (اطاعت پروردگار و روزه) كمك كند. اميرمؤمنان(عليه السلام) فرمود: از زمانى كه نداى پيامبر(صلى الله عليه وآله) را نسبت به شعبان شنيدم روزه اين ماه را ترك نكردم و آن را تا آخر عمرم ترك نخواهم كرد ان شاءالله.

زيارت پيامبر(صلى الله عليه وآله)

زيارت قبر شريف پيامبر(صلى الله عليه وآله) از پرفضيلت ترين زيارت هاست. آن حضرت خود فرموده است: كسى كه بعد از رحلتم، قبرم را زيارت كند، مانند كسى است كه به ديدار من در زمان حياتم آمده است. و در روايت ديگرى فرمود: من شفيع او در قيامت خواهم شد. زيارت قبر پيامبر(صلى الله عليه وآله) تا آنجا اهميت دارد كه مستحب است آن را بر حج استحبابى ترجيح دهيم.⁽¹¹⁷⁾ اين زيارت در مواردى استحباب بيشترى دارد; از جمله: 1 ـ به هنگام حج، زيارت قبر شريف پيامبر(صلى الله عليه وآله) براى كسانى كه به حج رفته اند استحباب بسيار دارد; به گونه اى كه اگر حجاج از انجام آن سر باز زنند بر حاكم اسلامى است آنان را به انجامش موظف دارد. 2 ـ در روز ولادت رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) (هفدهم ربيع الأول) چنانچه نتوان بر سر قبر آن حضرت حاضر شد، مى توان از دور حضرت را زيارت كرد. 3 ـ در مبعث نبوى(صلى الله عليه وآله) (بيست و هفتم رجب) زيارت پيامبر(صلى الله عليه وآله) در اين روز مستحب است.