حدیث بی کم و بیشی (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری) نسخه متنی

چون اسرار پنهانى به وسيله عقل ادراك نمىشود و تنها از طريق تصفيه دل، تزكيّه نفس و نفى لذات مادّى و دنيوى ـ مجموع تن و جان ـ حاصل مىگردد، اگر اين معنى شنيدى و برايت ثابت شد، دست از عقل و استدلال بردار و به نفس خود رجوع و آن را پاك و مصفّا كن.

مولانا در اين باره مىگويد:

نورش = نور تن و جان، مرجع ضمير «ش» تن و جان مىباشد.

دو عالم = ب 2و13

هنگامى كه سنگ و آهن با هم برخورد كنند جرقه و نور ايجاد مىشود، ظاهر و باطن آدمى كه تن و جان است اگر تصفيه و پاك گردند، عشق در دل سالك نسبت به معشوق و محبوب شعله مىزند و از نور آن عشق هر دو عالم روشن و منوّر مىگردد و آنگاه است كه سالك جمال رخ معشوق را كه وحدت حقيقى است مشاهده خواهدكرد.

چون انسان به حكم «خلق اللّه تعالى آدم على صورته»(3) مظهر جميع اسماء و

1. نيكلسون، ص 3، ب 9 و 10.

2. همان، همان صفحه، ب8

3. بحار، ج 4، ص 11، رواية 20، باب 2.