تعريف خرابات - حدیث بی کم و بیشی (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری) نسخه متنی

هستى رهايى مىيابد و خاطرش از «اقرار» و «انكار» آسوده مىگردد. زيرا او هستى مجازى را رها كرده و به هستى مطلق پيوسته است.

زهد = ب801

زهد خشك = آن است كه صورت زهد باشد و منجر به احوال معنوى نباشد.(ش-ل)

طامات = عبارت از خودنمايى و خود فروشى و كلماتى است كه جهت فريبندگى عوام و تسخير ايشان گويند.(ش-ل)

پير خرابات = اشاره به مرشد كامل است.

عارف آگاه با همه آنچه در ابيات گذشته بيان گرديد از رنگ و ريا و خودنمايى رها گشته و ترك آداب و عادات كرده، دست در دامان پير خرابات زده و از او جدا نمىشود زيرا هم اوست كه با راهنمايىاش به اين مقام رسيده است.

تعريف خرابات

خراباتى = آن است كه از خودى فراغت يافته خود را به كوى نيستى در باخته باشد، خرابات اشاره به وحدت است. ب802

كفر = پوشيدن حق به تعيّن و هستى خود و غير است.

پارسايى = پرهيز از گناه با طاعت و عبادت و قناعت، پرهيزكارى، پاكدامنى(ف-م)

خراباتى آن است كه سالك تعلّقات و تعيّنات را ترك كرده، وجود مجازى خود را