9 ـ در بيان قرب و بعد از حق - حدیث بی کم و بیشی (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری) نسخه متنی

9 ـ در بيان قرب و بعد از حق

حديث = خبر، سخن(1)

قرب = ب118

بعُد = دورى، جدايى (ف - م)

چون ممكنالوجود به وصال واجبالوجود نمىرسد و ممكنالوجود، واجبالوجود نمىشود، بنابراين وصال ممكن و واجب به يكديگر چه مىباشد و نوع و كيفيّت آن چيست؟ و اينكه مىگويند سالكى به قرب حقّ رسيده و ديگرى از خدا دور مانده است و فيض خدا براى سالك بيشتر و براى يكى ديگر كمتر است به چه معنى است و اين تفاوت چگونه پيدا مىشود؟

شيخ محمود شبسترى: از من حكايت واقعى قُرب و بُعد آنچنان كه هست بى كم و زياد بشنو. زيرا تو به حكم «نحن اقرب اليه من حبل الوريد»(2) چون بسيار به حقّ نزديك هستى از خود دور افتادهاى و نمىدانى كه حقّ در وجود تو ظاهر شده و هستى تو وابسته به حقّ است.

هستى = وجود مطلق

1. گلشن عشق، توضيح دكتر محمد رضا برزگر خالقى و عفت كرباسى، چاپ اول، تهران، 1374، انتشارات سخن، ص 237.

2. ق، آيه 16.