در بيان اعتدال كه در ظاهر و باطن حسن و كمال است - حدیث بی کم و بیشی (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری) نسخه متنی

در همين راستا دوزخ و جهنم، نتيجه ظلم است و بهشت جايگاهى جاودانه براى راستى و عدالت است.

جزا = پاداش، سزاى عمل كسى را دادن(ف-م)

سزا = موافق، شايسته، پاداش نيكى و بدى(ف-م)

جزاى عدالت و قيام به عدل، نور تجليّات الهى است در دل انسان و رحمت واسعه حقّ است در دل او. همچنين سزاى ظلم طعن و لعن ظالم و دورى او از نور حقّ است.

در بيان اعتدال كه در ظاهر و باطن حسن و كمال است

اقصى الكمال = آخرين و بالاترين درجه كمال.

هرگاه انسان اصول اخلاق حميده را كه حدّ وسط و اعتدال قواى چهارگانه است، رعايت نمايد آثار نيكى و حُسن و جمال در باطن و ظاهر او پيدا مىشود.بر همين اساس آخرين و بالاترين درجه كمال انسانى «عدالت» خواهد بود.

مركّب = منظور بدن آدمى است كه از اجزاء تركيب شدهاست.

اجزا = منظور آتش، هوا، آب و خاك است.

فعل تمييز = منظور طبيعت انسان است كه عبارت از چهار طبع حرارت، رطوبت، برودت و يبوست كه هر كدام به ترتيب خاصيت چهار عنصر آتش، هوا، آب و خاك است.