حدیث بی کم و بیشی (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری) نسخه متنی

الفاظ «شراب» و «شمع» و «شاهد» اگر به حقيقت وجودى و معرفت شهودى نظر باشد عين معنى است زيرا اين الفاظ كه معنى حقيقىاند به صورت اشياء موجود متجلّى و ظاهر مىگردند. پس حقيقت موجود يكى است و هر چه هست حقّ است.

ذوق = اولين درجه شهود را گويند. ب695

عرفان = «شناسايى و مراد شناسايى حقّ است و نام علمى است از علوم الهى كه موضوع شناخت آن حق و اسماء و صفات اوست.»(1)

شاهد = «گواه و مشاهده كننده، تجلّى جمالى ذات مطلق، شاهد حق است به اعتبار ظهور و حضور»(2)

شراب عبارت از ذوق و حالى است كه از جلوه معشوق حقيقى بر دل سالك و عاشق پيدا مىشود و سالك را مست و مدهوش و از خود بيخود مىكند و شمع نور عرفان است كه در دل عارف روشن مىگردد و هادى او در سير و سلوك حقّ مىشود. شاهد، حقّ است و او از هيچ ديدهاى پنهان نمىباشد. «لا تدركه الابصار و هو يدرك الابصار»(3)

زجاجه = قطعه شيشه، قطعهاى از آبگينه(ف-م)

مصباح = چراغ، در قرآن سوره نور آيه 35 آمده است. (ب-اق)

1. فرهنگ لغات و اصطلاحات و تعبيرات عرفانى، ص 330.

2. همان، ص 277.

3. انعام، آيه 103.