حدیث بی کم و بیشی (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری) نسخه متنی

سؤالات را در مدتى كوتاه پاسخ گفتم.

حضرت = منظور خداوند است.

نامه = پاسخ سؤالات ارسالى از سوى خراسان كه بعداً منظومه «گلشن راز» ناميدهشد.

هنگامى كه پاسخ سؤالات به نظم داده شد «دل» كه در حقيقت لوح محفوظ است از خداوند كه فيّاض مطلق است نام نامهاى را كه در جواب نامه ارسالى گفته بودم درخواست كرد. با الهامات الهى جواب آن درخواست به دل رسيد كه نام آن نامه «گلشن ما» است.

هنگامى كه خداوند نام نامه را «گلشن» تعيين كرد بديهى است كه چشم دلهاى عارفان به وسيله آن منوّر و نورانى خواهد شد. از آن جهت چشم دل آورده است كه معانى عرفان و اسرار الهى با ديده دل، دريافت و ادراك مىشود.

1. لاهيجى، شرح گلشن راز، ص 49.