حلم در قرآن مجيد - عرفان اسلامی جلد 10

حلم در مرحله اوّل از اوصاف حضرت حق و در مرحله بعد از خصوصيات انبيا و ائمه و اولياى الهى است .

منوّر به نور حلم در حقيقت همرنگ با حضرت حق و انبيا و اوليا و ائمه طاهرين عليهم‏السلام است .

در تمام برخوردها حوصله و شكيبايى به خرج دهيد .

انسان از زندگى كردن با ديگران چاره‏اى ندارد ، چرا كه از ابتداى خلقتش مدنى الطبع و اجتماعى آفريده شده و ادامه حيات در ظلمت تنهايى براى او ميسّر نيست .

انسان در زندگى خانوادگى و اجتماعى خويش بايد بداند كه آنان كه طرف او هستند همه آن‏ها از علم و معرفت و امانت و صداقت و ظرفيت و حقيقت و ايمان و اسلام كامل و اخلاق پسنديده و اوصاف حميده برخوردار نيستند و به خاطر اين كمبودها ممكن است در حق انسان مرتكب اشتباهاتى شوند و يا انسان اگر در برابر اين حوادث كه معلول بى‏خبرى و بى‏معرفتى و كم ظرفيتى ديگران است از كوره در برود و بر كرسى خشم و غضب و عصبانيّت بنشيند . به ناچار دچار شر و ظلم و گناه و معصيت شده و از رحمت واسعه حق خود را محروم مى‏نمايد .

اما اگر حلم و حوصله و شكيبايى و بردبارى پيشه سازد اوّلاً به طرف مقابل درس حق و حقيقت آموخته و ثانياً او را از كرده خود پشيمان ساخته و به راه فضيلت رهنمون مى‏گردد .

حلم در وجود انسان منبع جاذبه براى جذب مردم به سوى حق است و اين واقعيتى است كه در انبيا و ائمه طاهرين عليهم‏السلام تجلّى داشت و از اين راه بسيارى از مردم به حقيقت گرايش پيدا كرده و به ايمان و عمل آراسته شدند .

قرآن مجيد در آيه صد و پنجاه و نه سوره مباركه آل عمران گرايش مردم صدر اسلام به دين خدا را معلول بردبارى و حلم و شكيبايى و اخلاق پيامبر بزرگ اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهمى‏داند .

اگر بردبارى رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در برابر آن همه حوادث و طوفان‏ها و امواج آزاردهنده زمان نبود كجا چرخ با عظمت اسلام به حركت مى‏افتاد و چگونه موج آيين الهى عالم‏گير مى‏شد ؟

اگر بردبارى انبيا در برابر حادثه‏آفرينى امم و حوصله و شكيبايى ائمه عليهم‏السلام در برابر مردم كم ظرفيت زمان خود نبود ، از آيين خدا و فضايل اخلاقى و حقايق ملكوتى اثرى و خبرى در جهان نمانده بود .

آراسته بودن مؤمن به حلم كه راه به دست آوردنش تمرين حوصله در برابر حوادث و دورى وى از غضب و خشم مى‏باشد ، از واجبات اخلاق اسلامى است .

در اينجا لازم است به مسئله حلم و غضب از ديدگاه آيات و روايات اشاره رود ، باشد كه براى تمام مطالعه‏كنندگان سود دنيايى و آخرتى ببار آورد .

حلم در قرآن مجيد

قرآن مجيد حلم را از اوصاف حضرت حق دانسته و از پيامبران الهى به عنوان انسان‏هايى حليم ياد كرده و اين همه براى اين است كه مردم از حضرت حق و انبياى الهى درس گرفته و به نور حلم و بردبارى متّصف شوند كه راه نجات همرنگى با خدا و انبياى الهى است .