لطفا منتظر باشید ...
تواضع منشأ خشوع
امام صادق عليهالسلام در پايان روايت مىفرمايد :تواضع و فروتنى سرزمين روييدن گل خشوع و خضوع است و محل نشو و نماى حيا و خوف و اين خضوع و خشوع و خوف و حيا در وجود انسان آشكار نمىشود مگر به تواضع در برابر حق و فروتنى در برابر خلق .و شرافت و عزت كامل و حقيقى به دست نمىآيد مگر از تواضع و فروتنى در جنب ذات او كه بايد به حقيقت خود را ناچيز و بىاعتبار ولا شىء دانست و آن جناب را مستجمع جميع صفات كماليه .هر كه را ذرهاى وجود بود نه همه بت ز زر و سيم بود هر كه يك ذرّه مىكند اثبات در حقيقت چو جمله يك بودست نقطه آتش است در باطن هر كه اين نقطه ديد هر دو جهانش زانك دو كون پيش ديده دل هر كه يك ذرّه غير مىبيند هم چو عطار در فنا مى سوز تا دمى گر زنى چو عود بود پيش هر ذرهاى سجود بود كه بت رهروان وجود بود نفس او گبر يا جهود بود پس همه بودها نبود بود دود ديدن از او چه سود بود محو گشته ز چشم سود بود چون سرابى همه نمود بود هم چو كورى ميان دود بود تا دمى گر زنى چو عود بود تا دمى گر زنى چو عود بود
