حقيقت محمديه - عرفان اسلامی جلد 10

اوست كه پيامبرش را با هدايت و دين حق فرستاد ، تا آن را بر همه اديان پيروز گرداند ، هر چند مشركان خوش نداشته باشند.

روى سخن در اين آيات در مرحله اوّل با مسلمانان و مؤمنان است كه نسبت به مشركان به خصوص يهود و نصارى چه وظايفى دارند و سپس با يهود و نصارى است كه راه شما غلط و مكتب شما ناقص و ناصحيح و رهبرى شما رهبرى ضلالت و گمراهى است كه عالمان و راهبان شما در ضلالت و تاريكى‏اند و پيروى شما از آنان غلط و آنان هم در حقيقت پيرو موسى و عيسى و عزير و ساير انبيا گذشته نيستند ، اكنون دين حق و دين هدايت دين محمد مصطفى صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهاست و شما اگر مى‏خواهيد به حقيقت پيرو موسى و عيسى باشيد از دين رسول خدا پيامبر خاتم صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهپيروى كنيد كه برترين دين و ناسخ تمام مكتب‏هاى گذشته است و در حقيقت پيروى از حضرت او پيروى حقيقى از موسى و عيسى و همه انبياى خداست و به فرموده قرآن كه از قول مؤمنان واقعى نقل مى‏كند :

لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِن رُسُلِهِ [388] .

ما ميان هيچ يك از پيامبران او فرق نمى‏گذاريم .

آرى ، حقيقت فرق نگذاشتن بين انبيا تجلى در شناخت نبى اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله و اطاعت از آن حضرت دارد كه در معارف الهى چه در قرآن و چه در روايات و چه در مباحث عقلى و فلسفى ثابت شده كه آن حضرت داراى مقام جمع الجمع‏اند و آنچه همه خوبان دارند او به تنهايى دارد ، بر اين اساس اطاعت از او اطاعت از صد و بيست و چهار هزار پيغمبر است .

حقيقت محمديه

تمام ائمه و اوليا و حكما و عرفا بر اساس آيات قرآن مجيد در اين حقيقت اتفاق نظر دارند كه :

حقيقت محمديه كه از آن به برزخ البرازخ الازليه وحقيقة الانسانية الازليه الابديّه تعبير نموده‏اند متجلّى در مظاهر و اعيان جميع انبيا و اولياست و اولين ظهور او در صورت و هيكل بشرى و جلبات انسانى در آدم ابوالبشر است و كمال آن حقيقت در مقام ظهور در مشكات انبيا در صورت شخصى حقيقت كمالى جمعى محمّدى ظاهر مى‏شود و بعد از ختم دايره نبوت در اولياى محمديّين دور مى‏زند و تمام جلوه او در عالم بشرى به اسم عدل الهى در خاتم الاوليا مهدى موعود عليه‏السلام ظاهر مى‏گردد و به وجود مهدى ولايت به حدّ كمال مى‏رسد[389] .

اقتداى به ائمه معصومين عليهم‏السلام

مرحله وجوب متابعت از ولايت هم از اين مقاله به دست مى‏آيد كه هر كس به حقيقت مى‏خواهد پيرو رسول اكرم اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله باشد و به حكم خدا آن‏جناب را مقتداى خود قرار دهد بر او حتم و واجب است كه پس از او بدون چون و چرا از على عالى و يازده فرزندش اطاعت كند كه رسول اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به شهادت روايات بسيار زيادى كه كتب فريقين آورده‏اند ، در طول بيست و سه سال نبوت خود به حكم حضرت حق ، وجوب پيروى از ائمه عليهم‏السلام بعد از خود را با تصريح حتمى به نام و اسامى آنان به امت تذكر مى‏داد كه اين پيروى و مقتدا قرار دادن على عليه‏السلام تا مهدى ارواحنا فداه مزد رسالت است چنان كه صريح قرآن به آن ناطق است .