حقيقت انسان و انسانيت در روايات - عرفان اسلامی جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 10

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حقيقت انسان و انسانيت در روايات

براى يافتن مقام انسان در درجه اوّل بايد به كتاب خدا به خصوص آيات خلقت انسان و آيات نمايشگر كرامت انسان مراجعه كرد و سپس به روايات و معارف الهيه در كتب معتبره رجوع نمود از آنجايى كه قرآن در دسترس همگان است و قسمتى از آيات مربوط به انسان از محكمات كتاب است از آوردن صدها آيه در اين زمينه خوددارى كرده و بايد با طهارت و دقت و عشق و علاقه به كتاب خدا انس گرفته و مقام انسان و انسانيت را در اين منبع بزرگ الهى مشاهده نمود ، ولى چون تمام كتب حديث و به خصوص كتاب‏هاى اصيل و مصدرى در اختيار همه نيست و از طرفى تمام عزيزان از زبان عربى آن هم زبان روايت كه والاترين زبان بعد از قرآن است بهره ندارند به چند روايت در اين زمينه اشاره مى‏كنيم .

قالَ الصّادِقُ عليه‏السلام : اَلْصُّورَةُ الاِْنْسانِيَّةُ هِىَ اَكْبَرُ حُجَّةِ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ وَهِىَ الْكِتابُ الَّذى كَتَبَهُ اللّهُ بِيَدِهِ[374] .

امام صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد : حقيقت انسانى بزرگ‏ترين حجت خدا بر خلق است و اين حقيقت واقعيتى است كه به دست قدرت و عنايت خود حق بر تابلوى آفرينش نوشته شده است .

عَنِ الصّادِقِ عليه‏السلام : اِنَّ الصُّورَةَ الاِْنْسانِيَّةَ هِىَ الطَّريقُ الْمُسْتَقيمُ اِلى كُلِّ خَيْرٍ وَالْجِسْرُ الْمَمدودُ بَيْنَ الْجَنَّةِ وَالنّارِ[375] .

حضرت صادق عليه‏السلام مى‏فرمايد : حقيقت و واقعيت انسانيت همان راه مستقيم الهى به سوى هر خيرى در دنيا و آخرت است و پلى است كه بين جهنم و بهشت كشيده شده است .

آرى ، طبيعت و فطرت و نفس و روح و عقل و وجدان و تمام اعضا و جوارح انسان فرياد مى‏زنند كه ما براى خير و به سوى خير آفريده شده‏ايم و موجوديت ، دفع كننده جهنم و جذب كننده بهشت الهى است ، ولى اين دفع و جذب جز در سايه هدايت رهبران الهى و اقتداى به آن بزرگواران ميسّر نيست .

امام صادق عليه‏السلام در توضيح اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ مى‏فرمايد :

يَعْنى اَرْشِدْنا لِلُزُومِ الطَّريقِ الْمُؤَدّى اِلى مَحَبَّتِكَ وَالْمُبَلِّغِ اِلى جَنَّتِكَ وَالْمانِعِ مِنْ اَنْ نَتَّبِعَ اَهْواءَنا فَنَعْطَبَ أوْ اَنْ نَأْخُذَ بِآرائِنا فَنَهْلِكَ[376] .

يعنى خدايا ! براى ملزم شدن به راهى كه عاقبتش عشق توست و نهايتش جنت و بهشت است ما را هدايت فرما ، آن راهى كه مانع پيروى ما از هواى نفس است ، هوايى كه محصولى جز نابودى ندارد و مانع از دچار شدن به خود رأيى است كه غير هلاكت ثمرى بر او نيست .

/ 215