عرفان اسلامی جلد 10

خداوند مهربان از باب عنايت و لطف و عشق و محبت به انسان و براى اين كه اين موجود زمينى تبديل به موجود ملكوتى و آسمانى شود و از وجود او منبعى از خير و بركت به وجود آيد ، پاك‏ترين و عاقل‏ترين و نيكوكارترين و دلسوزترين انسان‏ها را به نام پيامبر و رسول مبعوث به رسالت كرد .

اين بزرگواران در بين جوامع بدون كم‏ترين چشم‏داشت براى نجات انسان از مهالك در كمال سخاوت و جود به فعاليّت پرداختند .

آنان در بين مردم به خاطر رضاى محبوب و خشنودى حضرت دوست از بذل هيچ برنامه‏اى كه در راه رشد انسان بود دريغ نكردند .

آنان از محصول كوشش مادى خود كه در جهت كشاورزى يا دامدارى ، يا صنعت و يا تجارت بود ، براى هدايت انسان مايه گذاشتند .

آنان از خرج كردن دانش خود به هر صورتى كه ممكن بود دريغ نورزيدند ، آنان از بذل زحمت و كوشش و فعّاليت ، در حالى كه براى آنان مشقّت‏ها و رنج‏هاى سختى از پى داشت اعراض نكردند ، آنان براى هدايت انسان در آخرين برنامه خود به بذل جان خود كه عزيزترين گوهر خزانه آفرينش بود اقدام كردند و در اين راه به شرف نوشيدن شربت شهادت موفّق شدند .

آنان به خاطر اين كه منبع كمالات و آراسته به حقايق ملكى و ملكوتى بودند و دانش و علمشان متصل به علم بى‏نهايت بود و كم‏ترين سيّئه‏اى در عمل و اخلاق نداشتند و در جهت فكر و روح و نفس و عمل از مقام با عظمت عصمت برخوردار بودند ، اطاعت و فرمانبرداريشان تا روز قيامت بر تمام مرد و زن واجب گشت و سرپيچى از آنان به عنوان كفر اعلام شد .

قُلْ أَطِيعُوا اللّهَ وَالرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوا فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْكَافِرِينَ [226] .

بگو : از خدا و پيامبر اطاعت كنيد . پس اگر روى گردانيدند [ بدانند كه ]يقيناً خدا كافران را دوست ندارد .

إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهذَا النَّبِىُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاللّهُ وَلِىُّ الْمُؤْمِنِينَ [227] .

مسلماً نزديك‏ترين مردم به ابراهيم [ از جهت پيوند وانتساب معنوى ] كسانى‏اند كه [ از روى حقيقت ] از او پيروى كردند ، و اين پيامبر و كسانى كه [ به او ]ايمان آورده‏اند [ از همه به او نزديك‏ترند ] و خدا ياور و سرپرست مؤمنان است .

آرى ، اگر كسى بخواهد محبوب خدا شود كه راستى در تمام هستى مقامى بالاتر از اين نيست ، راهش آشنايى با انبيا و اطاعت و پيروى از آن بزرگواران است .

انبياى الهى از طرف حضرت معبود ، در جهت اصلاح قلب و نفس و عمل ، مسائل و معارفى ارائه كردند كه هر انسانى علماً و عملاً به آن مسائل آراسته شود به خير دنيا و آخرت مى‏رسد و در اين جهان و آن جهان محبوب حضرت حقّ مى‏شود .