مراقبتش لازم و درمانش مشكل است - میرزا جواد آقا ملکی مردی از ملکوت نسخه متنی

عبوديت آن است كه نشانه‏هاى مالكيت نداشتن انسان در تمام حركات و سكناتش ظاهر شده، مال را مالُ اللّه‏ بداند و ملكيتى براى خويش قايل نباشد. دارايى خود را در راهى كه او خواسته خرج كند. خود را مدبر كار خويش ندانسته، تمام توانش در آنچه كه خدا مىخواهد صرف كند.

در اين هنگام انفاق مال و تحمّل مصايب دنيا برايش آسان مىشود و ديگر فرصتى براى ريا و مباحات به دارايى و خاندان باقى نمىماند. دنيا و رياست آن نزد او بىارزش شده، روزگارش را به بيهودگى نمىگذراند. اين اولين درجه از درجات پرهيزگاران است.

بندگى و عبوديت انسان‏ها مراتب بىشمار دارد. كسى كه از جميع جهات كامل و در عبوديت و بندگى تام است از همه مخلوقات به پروردگار نزديك‏تر است. خاتم انبيا و رسول اكرم (صلّى الله عليه وآله وسلّم) وپس از وى جانشينان دوازده‏گانه‏اش همه از اين ويژگى برخوردار بودند. بعد از آن بزرگان هركس كه معرفت فزون‏تر داشته باشد، از مرتبه بالاترى برخوردار خواهد بود.(1)

مراقبتش لازم و درمانش مشكل است

«زبان» عضوى از اعضاى انسان است كه مراقبت، تأديب و درمانش مشكل‏تر از بقيه به نظر مىرسد. بنده خداوند و سالك كوى حق ـ جلّ و على ـ بايد در كنترل زبان كوشش بسيار داشته باشد.

(1). اسرار الصلاة، ص387 و 389.