... اينك دهها سال از ارتحال ملكوتى آن عالم ربّانى و عارف وارسته مىگذرد. سالهايى كه گلبرگ ايام و لحظات بسيارى از سالكان الهى از نور مرقدش نورانى و از عطر آرامگاهش معطر شده است. هزاران نفر از روح پاك او استمداد «اخلاص» و «تقوا» كرده، با «صفاى دل» خويش، روشنى قبول از قبر پاكش مىگيرند.مرقدى مرمرين با ضريحى از نور. آرى، قبرستان شيخان قم ميعادگاه پرستوهاى عاشق و فرهيختگان رستگار است؛ آنها كه قبر حاج ميرزا جواد آقا را «گل دسته»اى معنوى و «گُنبد»ى ملكوتى مىدانند.بسيار مناسب است با هم نظرى عبرتآموز بر مفاهيم بلند نقش قبر او نموده تا از ابعاد عظمت روحى و فتوحات چشمگير معنوىاش براى هميشه حياتمان سرمشق گيريم:كسى كه صاحب علم و تقوا و معدن حلم و سخا بود، از خانه فريب و ظلمت و گمراهى ضلالت به سراى سرور و شادمانى و نورانيت و آبادانى منتقل شد، او كه در راه رسيدن به «موتوا قبل أن تموتوا» تلاش بسيار كرد و در طريق سبقت به خيرات و سرعت در نيكىها هميشه در سعى و تلاش بود. چهره چشمگير اوتاد و مردان الهى بود... كسى كه مصداق گفته اميرالمؤمنين على (عليه السلام) بود، كه فرمود:اگر اجلهاى اولياى خدا از طرف پروردگار متعال معلوم نشده بود، روح پاك آنان لحظهاى در بدنهاشان قرار نمىيافت.او با گفتار خويش بر طرف كننده مشكلات و با نور برهان گشاينده گرفتارىها بود. كسى كه روزگار، ديگر مانندش را نخواهد آورد؛ او كه