فصل دوم:چلچراغ بيدارى - میرزا جواد آقا ملکی مردی از ملکوت نسخه متنی

فصل دوم:چلچراغ بيدارى

بازگشت از نجف

سال‏هاى هجرت و روزهاى تشرّف به نجف با انبوه بركات روشنى آفرين همراه بود. تلاش در راه تحصيل و تهذيب ره‏آوردى مبارك در پى داشت. در اين ايّام روان حاج ميرزا جواد آقا به زيور سنّت نبوى و ولايت علوى آراسته شد و شخصيّت وى با فراگيرى علوم مختلف، ابعادى تازه يافت.

آن بزرگوار در سال1321قمرى (1270ش.) آهنگ رجعت به ايران كرد و به زادگاهش تبريز وارد شد.(1) جاذبه معنوى او، روشن ضميران پاك را بسان پروانه‏اى عاشق گرداگردش به پرواز در آورد. آنها كه به دنبال استادى وارسته و عالمى عامل بودند، تا با سرانگشت اشاره او جامه جان را از پليدىها و زشتىها شستشو دهند، در محضرش زانوى تعلّم بر زمين زدند و از بركت آنها تبريز، از شور معنويت و صفاى ملكوتى لبريز شد. وجود استاد كامل و شاگردان مستعد دانش و تهذيب را رونقى خاص بخشيد. به گونه‏اى كه 400 تن از محضر آن خدامرد بهره مىبردند و

(1). ميرزا جواد آقاملكى تبريزى، رساله لقاءاللّه‏، مقدمه.