میرزا جواد آقا ملکی مردی از ملکوت نسخه متنی

حيوانى كفايت مىكند.

اما تقويت روحانيّت: اولاً، دايم بايد همّ و حزن قلبى به سبب نرسيدن به مقصود ـ كه همان قله‏هاى سعادت و تهذيب است ـ داشته باشد. ثانياً، تا مىتواند ذكر و فكر را ترك نكند كه اين دو بال سير در آسمان معرفت است. ذكرهاى صبح و شب، اهم آنها ـ مخصوصاً آنچه در هنگام وقت خواب در اخبار آمده است ـ انجام شود و با وضو بخوابد. زمستان‏ها سه ساعت و تابستان‏ها يك ساعت و نيم قبل از اذان صبح مشغول تهجّد، شب‏زنده‏دارى و راز و نياز باشد. مداومت بر ذكر سجده يونسيه (لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين) داشته، حداقل چهارصد مرتبه انجام دهد، هر چه بيشتر اثرش بيشتر است. خيلىها اثر ديده‏اند، بنده خود هم تجربه كرده‏ام.

قرآن كه خوانده مىشود به قصد هديه حضرت ختمى مرتبت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) خوانده شود.

امّا فكر؛ كس كه مبتدى است بايد ابتدا در مرگ فكر كند تا اين كه استعدادى براى مراحل ديگر يابد.(1)

(1). كيهان انديشه، ش 8، ص74، «مصاحبه با آية‏اللّه‏ حسن‏زاده».

اصل اين دستورالعمل نزد مرحوم آية‏اللّه‏ غروى اصفهانى، كمپانى (از اساتيد حضرت استاد مرحوم علامه طباطبايي) بوده است. و چون احتياط بسيارى از سوى آن عالم بزرگ در حفظ آن مىشده، تنها به علامه طباطبايى اجازه استنساخ آن را داده است و استاد فرزانه حضرت آية‏اللّه‏ حسن‏زاده آملى از نسخه مرحوم علامه طباطبايى، استنساخ فرموده‏اند.