امر الهى باشد كه آيه «اِنَّما اَمْرُهُ اِذا اَرادَ شَيْئا اَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ،» (82 / يس) تفسيرش كرده، آيه چنين معنا مى دهد: «ملائكه و روح در شب قدر به اذن پروردگارشان نازل مى شوند، در حالى كه نزولشان را ابتداء مى كنند و هر امر الهى را صادر مى نمايند!» و اگر منظور از امر نامبرده هر امر كونى و حادثه اى باشد كه بايد واقع گردد، در اين صورت آيه چنين معنا مى دهد: « ملائكه و روح در آن شب به اذن پروردگارشان نازل مى شوند، بــراى خــاطـر تـدبيـر امرى از امور عـالم». (1)
1- الميزان ، ج: 40 ص: 322.
مفهـوم معـارج مـلائكـه و مقـامـات آن هـا
« مِنَ اللّهِ ذِى الْمَعارِجِ ! » (3 / معارج)
مفسرين، معارج را به وسيله صعود يعنى نردبام معنا و به مقامات ملكوت كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير كرده اند. جمله بعد هم كه مى فرمايد: «تَعْـرُجُ الْمَلائِكَـةُ وَ الـرُّوحُ اِلَيْـهِ فـى يَــوْمٍ،» معارج را به همين معنا تفسير كرده، پس خداى سبحان معارجى از ملكوت و مقاماتى از پائين به بالا دارد. كه هر مقام بالاتر از مقام پائين تر خود شريف تر است. و ملائكه و روح هريك برحسب قربى كه به خدا دارند، در آن مقامات بالا مى روند، و اين مقامات حقايقى ملكوتى هستند، نه چون مقامات دنيا وهمى و اعتبارى. (1)
1- الميزان ، ج: 39 ص: 129.
مقامات و مـأمـوريت هاى مختلف ملائكه
«وَالذّارِياتِ ذَرْوا، فَالْحامِلاتِ وِقْرا، فَالْجارِياتِ يُسْرا، فَالْمُقَسِّمــاتِ اَمْــرا ! » (1 تا 4 / ذاريات)
امر پروردگار صاحب عرش در خلقت و تدبير امرى است واحد، ولى وقتى اين امر واحد را ملائكه اى حمل مى كنند كه پست هاى مختلف و مأموريت هاى گونه گون دارند، قهرا همان امر واحد برطبق اختلاف مقامات ايشان تقسيم و تكه تكه مى شود، و همچنين اين تقسيـم ادامـه دارد تا بــه دست فـرشتگـانـى بـرسـد كـه مـأمـور پديد آوردن حوادث جزيى عالمند، در آن جـا ديگـر بيشتـر تكـه تكـه مى شـود و تكثيـر مى پـذيـرد.
جمله «فَالْمُقَسِّمــاتِ اَمْــرا،» سوگندى است به ملائكه اى كه كارشان اين است كه به امر پروردگار عمل مى كنند، و اوامر خدا را در بين خود به اختلاف مقام هايى كه دارند، تقسيــم مى كننـــد. (1)
1- الميزان ، ج: 36 ص: 263.