بيــاورد كه در اين صورت مورد تعقيب شهاب ثاقب واقع مى شود، تير شهابى كه هرگز از هــدف خطـا نمى رود. (1)
1- الميزان ج: 33، ص 998.

پرتاب شهاب جهت حفظ اخبار آسمان

«وَ لَقَدْ جَعَلْنا فِى السَّماءِ بُروُجا وَ زَيَّنّاها لِلنّاظِرينَ. وَ حَفِظْناها مِنْ كُلِّ شَيْطـانٍ رَجيمٍ. اِلاّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ مُبينٌ.» (16تا18 / حجر)
مقصود از زينت دادن آسمان براى ناظرين همين بهجت و جمالى است كه مى بينيم، با ستارگان درخشنده و كواكب فروزانش، كه اندازه هاى مختلف و لمعات متنوعى دارند، و عقلها را حيران مى سازند. در قرآن كريم اين معنا در چند جا تكرار شده، و همين تكرار كشف مى كند از اين كه خداى سبحان عنايت بيشترى به يادآورى آن دارد، يك جا مى فرمايــد: «وَ زَيَّنَّا السَّمـاءَ الدُّنْيا بِمَصابيحَ ـ زينت داديم آسمان دنيا را به چراغ ها،» (12 / فصلت) و جاى ديگر مى فرمايد: «زينت داديم آسمان دنيا را به زينتى كه هر يــك كوكبى است، و هم حفــظ است از هر شيطــان رانده شــده، هر وقــت بخواهند از عالم بالا خبــردار شوند، از هر طــرف تير باران و رانــده مى شوند و مر ايشانراســت عذابــى متعاقــب و دائم، مگر آن هــا به طور قاچــاق نزديك شوند كه شهاب ثاقب دنبالشان مى كند!»
استراق سمع به معناى خبرگيرى در پنهانى است، مانند كسى كه در گوشه اى پنهان شده گفتگوى محرمانه ديگران را گوش مى دهد و استراق سمع از شيطان ها به طورى كه از آيات سوره صافات بر مى آيد، عبارت از اين است كه در صدد برآيند از گفتگوى ملائكه خبردار شوند.
كلمه شهاب به معناى شعله اى است كه از آتش بيرون مى آيد، اجرام روشنى هم كه در جو ديده مى شونــد از اين جهت شهــاب گفته انــد كه گويا ستــاره اى كه ناگهان از يك نقطــه آسمان بيــرون آمده، به سرعـت مى رود و پس از لحظه اى خاموش مى گردد.
بنابر اين ظاهر آيات اين مى شود كه ـ ما در آسمان (كه عبارت از جهت بالاى زمين است) برج ها و قصرها كه همان منزل هاى آفتاب و ماه است، قرار داديم، و آن را يعنى آسمان را براى بينندگان به زينتى آراستيم، و آن زينت همانا نجوم و كواكب است، و نيز ما آن را يعنى آسمان را از هر شيطان رانده شده، حفظ كرديم كه شيطان ها از آنچه كه در ملكوت عالم است خبردار نشوند: مگر آن شيطانى كه براى استراق سمع نزديك شود، تا گفتگوى ملائكه را درباره امور غيبى و حوادث آينده، و امثال آن را بشنود، كه به محض نزديك شدن شهابى مبين دنبالش مى كند. (1)
1- الميزان ج: 23، ص 203.