معارف قرآن در المیزان نسخه متنی

«وَالنّازِعاتِ غَرْقا. وَالنّاشِطاتِ نَشْطا. وَالسّابِحاتِ سَبْحا. فَالسّابِقاتِ سَبْقا ! »
 (1 تا 4 / نـازعات)
بعضى از ملائكه مقام بلندترى دارند، و امر خداى تعالى را گرفته به پائين تر خود مى رسانند، و در تدبير بعضى امور پائين تر خود را مأمور مى كنند، و اين در حقيقت توسطى است كه دارنده مقام بلندترين، بين خدا و بين پائين تر خود دارد. مثلاً توسطى كه ملك الموت در مسأله قبض ارواح دارد، و پائين تر خود را مأمور به آن مى كند. خداى تعالى از خود آنان حكايت كرده كه گفته اند: «وَ مـا مِنّا اِلاّ لَـهُ مَقـامٌ مَعْلُومٌ ـ هيچ يك از ما نيست مگر آن كه مقامى معلوم دارد.» (164 / صافات) و نيز فرموده: «مُطاعٍ ثَمَّ اَمينٍ ـ فرمانروائى است امين ! » (21 / تكوير) (1)
1- الميزان ، ج: 40 ص: 19.