زنى ذِمّى وارد شدهاند، هتك حرمت كردهاند، روسرى از سرش،
گوشواره از گوشش، دستبند و زيورها را از دست و پا و بازويش، و
خلخال و لباس زير از پاهايش درمىآوردهاند و او چارهاى جز گفتنِ
«إنا للّه وإنا إليه راجعون» نداشته و مسلمانان را به فريادرسى مىخوانده
است. نه كسى به فريادش مىرسيده و نه ياورى يارىاش مىكرده
است. اگر مؤمنى از اندوه در اين باره بميرد، نزد من شايسته ملامت
نيست؛ بلكه پيش من نيكوكار و نيك كردار خواهد بود.شگفتا و باز هم شگفتا!اين گروه در باطل خويش همدست و
متحدند و شما در راه حقّ خود سستيد. نشانه تيراندازى دشمنان
شدهايد و تيرى نمىافكنيد، با شما مىجنگند و شما نمىجنگيد، خدا را
نافرمانى مىكنند و شما راضى هستيد. ذليل و خاكنشين شويد، اى
همچون شتران بىصاحب، كه از هر طرف جمع شوند، از جانب ديگر
پراكنده مىشوند». 1
2 / 3
پرهيزاندن از ذلّتى فراگير
2759.الغارات ـ به نقل از جندب بن عبد اللّه وائلى ـ: على عليه السلاممىفرمود: «آگاه باشيد كه پس از من با سه چيز روبهرو خواهيد شد:
ذلّتى فراگير، شمشيرى مرگريز و تبعيض در بيتالمال، كه ستمگران
آن را بهصورت سنّتى بر ضدّ شما در خواهند آورد. آنگاه است كه در
آن حالاتْ مرا ياد كنيد و آرزو كنيد كه كاش مرا مىديديد و يارى
مىكرديد و خونهايتان را در راه من مىريختيد، و خدا جز ستمگر را از
عنايت خويش دور نمىسازد».جُندَب، پس از آن هرگاه حادثه ناگوارى مىديد، سخن امام را ياد
مىكرد كه:
الإرشاد: 1/278، الاحتجاج: 1/409/89 ، بحارالأنوار:
34/135/956.