فصل چهارم: گريختن جمعى از ياران امام به سوى معاويه
4 / 1
نجاشى
مقيس بن عمرو بن مالك، مشهور به «نجاشى» از شاعران صدراسلام و يكى از ياران امام على عليه السلام است. نجاشى از كسانى بود كه با
سرودههاى خود مردم را به سپاه على عليه السلام مىخواند، از سويى مردم را
براى پيكار مىشورانْد و از سويى معاويه و يارانش را رسوا مىساخت
و زشتكارىهاى آنان را آشكار مىكرد. چون در ماه رمضان با شراب،
روزهخوارى كرد، امام عليه السلام بر او مثل ديگر معصيتكاران حد جارى كرد و
خدمات گذشتهاش على عليه السلام را از اجراى حدّ الهى باز نداشت. نجاشى
كه سرسختى و قاطعيتِ امام را در اجراى حدود الهى ديد و اينكه
چيزى مانع از اجراى حد نيست ـو فكر نمىكرد امام تا اين اندازه
سختگير باشد از ايشان كناره گرفت و به معاويه پيوست.2782.الغارات ـ به نقل از عوانه ـ: نجاشى در روز اوّل ماه
رمضان بيرون آمد. بر ابو سمّال اسدى گذر كرد كه در آستانه خانهاش
نشسته بود. به نجاشى گفت: كجا مىروى؟