دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ جلد 7

بردند، تا به هوش آمد. سپس
به حسن و حسين عليهما السلام فرمود: «اين اسير را زندانى كنيد، به او آب و غذا
بدهيد و با او خوش‏رفتارى كنيد. اگر زنده ماندم، من شايسته‏ترم كه
درباره آنچه با من شد، تصميم بگيرم، اگر خواستم قصاص مى‏كنم و اگر
خواستم مى‏بخشم و اگر خواستم مصالحه مى‏كنم. امّا اگر مُردم، اختيار با
شماست. اگر خواستيد او را بكشيد، امّا مُثله‏اش نكنيد». ¹

2950.امام على عليه السلام آن‏گاه كه ابن ملجم را به عنوان اسير به نزد او
آوردند، فرمود: «او اسير است. با او رفتار خوب داشته باشيد و جاى
خوب به او بدهيد. اگر ماندم، يا مى‏كشم يا مى‏بخشم و اگر مُردم او را به
سزاى كشتن من بكشيد "وَلاَتَعْتَدُوآا إِنَّ اللَّهَ لاَيُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ؛ ² و تجاوز از حدّ نكنيد، كه خداوندْ تجاوزگران را دوست
ندارد"». ³

2951.مقتل أمير المؤمنين ـ به نقل از عامر شعبى ـ: چون آن
ضربت بر على عليه السلام وارد شد، مى‏پرسيد: ضارب من چه شد؟ گفتند:
گرفتيمش. فرمود: «از غذاى من به او بخورانيد و از آنچه مى‏نوشم، به او
بنوشانيد. اگر زنده ماندم، ببينم با او چه مى‏كنم واگر مُردم، تنها يك
ضربت بر او بزنيد، نه بيشتر». ⁴

2952.المستدرك على الصحيحين ـ به نقل از شعبى ـ: چون ابن
ملجم آن ضربت را بر على عليه السلام زد، حضرت سفارش او را كرد و فرمود:
«او به من ضربت زده است. به او نيكى كنيد و بسترش را نرم كنيد. اگر
ماندم، يا بخشش يا قصاص، و اگر مُردم، او را بكشيد، كه من نزد
پروردگارم با او مخاصمه خواهم داشت». ⁵

2953.الفتوح: على عليه السلام از او (قاتل خويش) احوالپرسى مى‏كرد و به
اهل خانه

1 -  قرب الإسناد:
143/515 ، الجعفريّات: 53 ، مناقب آل أبى طالب: 3/312.

2 -  بقره،
آيه 190.

3 - الطبقات الكبرى: 3/25، أنساب الأشراف: 3/261، اُسد الغابة:
4/111/3789.

4 -  مقتل أميرالمؤمنين: 40/23، المناقب: 388/403،
الفصول المهمّة: 134 .

5 -  المستدرك على الصحيحين:
3/155/4691، الطبقات الكبرى: 3/37، اُسد الغابة: 4/113/3789 .