3 / 10
مىگوييد: «على دروغگوست»!
2775.امام على عليه السلام : امّا بعد؛ اى اهل عراق! شما همچون آن زنبارداريد كه چون باردارىاش به پايان برسد، سقط جنين كند و
شوهرش بميرد و بيوگىاش به درازا كشد و دورترين بستگانش از او
ارث برند. به خدا سوگند، به اختيار خود بهسوى شما نيامدم. مرا به
سمت شما كشاندند. به من خبر رسيده كه مىگوييد: «على دروغ
مىگويد»! خدا مرگتان بدهد! بر چه كسى دروغ بندم؟ بر خدا؟! من كه
نخستين ايمان آورنده به اويم. يا بر پيامبرش؟! من كه اولين كسم كه او
را تصديق كردم. نه به خدا سوگند، اين سخنى است كه شما از آن
غافليد. واى بر مادرش! بىبها پيمانه مىكنم، اگر ظرف و ظرفيّتى باشد،
«ولَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينِ؛ 2 و جز آن را پس از مدّتى
خواهيد دانست». 3
3 / 11
اصلاح شما با خراب كردن خودم؟ هرگز!
2776.امام على عليه السلام ـ در سرزنش بعضى از ياران خود ـ: بهخدا سوگند، شما در خانهها بسياريد و زير پرچمها اندك، و من به يقين
مىدانم كه چه چيزى شما را اصلاح مىكند و كژى شما را استوار
مىسازد؛ ولى نمىخواهم با اصلاح شما خودم را خراب كنم. 4
1 -
نهجالبلاغة: خطبه 97، الاحتجاج: 1/411 و 412.2 - ص، آيه 88.3 - نهجالبلاغة: خطبه 71، الإرشاد: 1/279، الاختصاص: 155 ،
بحارالأنوار: 40/111.4 -
نهجالبلاغة: خطبه 69، الإرشاد: 1/272، الغارات: 2/625 .