و در نامه عمل او همينطور ثبت مي شود ، بعد آن عمل را بازگو مي كند ، آن عمل از صورت يك عمل سري محو مي شود و به عنوان يك عمل علني در نامه عمل او ثبت مي گردد . بار ديگر آن عمل را بازگو مي كند . در اينوقت آن عمل از ديوان حسنات محو مي شود و به عنوان يك عمل " ريائي " در ديوان سيئات او ثبت مي گردد .
زير صفر :
تا اينجا سخن از مقبوليت و عدم مقبوليت طاعات و اعمال نيك و مثبت غير مسلمانان بود ، و به عبارت ديگر سخن درباره بالاي صفر بود ، سخن در اين بود كه آيا كارهاي خير آنها ، آنها را بالا مي برد يا خير ؟ اكنون ببينيم تكليف زير صفر يعني گناهان و اعمال شر غير مسلمانان چه مي شود ؟ آيا همه آنها در اين جهت يكسانند ؟ يا فرقي در كار است ؟ به علاوه در زير صفر يعني در كارهاي شر و پايين برنده ، آيا ميان مسلمان و غير مسلمان و همچنين ميان شيعه و غير شيعه فرق است يا نه ؟ آيا مسلمان و خصوصا مسلمان شيعه از نظر زير صفر نوعي مصونيت دارد يا خير ؟ ضمن مطالب گذشته معلوم شد كه خداوند آنگاه بشر را معذب مي كند كه از روي تقصير يعني عالما عامدا مرتكب خلاف شود نه از روي قصور و دستنارسي . قبلا آيه اي كه اصوليون " قاعده قبح عقاب بلا بيان " را از آن استنباط مي كنند ترجمه و تفسير كرديم .اكنون براي اينكه وضع غير مسلمانان را در زير صفر روشن كنيم ، يعني براي اينكه مجازاتها و كفرهاي آنها را در كارهاي شري كه مرتكب مي شوند بررسي كنيم نا چاريم مسأله ديگري كه در معارف اسلامي مطرح است و ريشه اش در قرآن مجيد است مطرح كنيم و آن ، مسأله " قصور " و " استضعاف " است . اينك بحث خود را تحت اين عنوان آغاز مي كنيم . 1. وسائل ، ج 1 ، ص . 55