عدل الهی نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
همچنين صحيح نيست كه ما فرق علي ( ع ) را با ديگران به اين بگذاريم كه اگر ما به دستورهاي آن حضرت عمل نكنيم ضرر نبينيم ولي آنها چه به حرف پيشواي خويش عمل كنند و چه عمل نكنند زيان ببينند . يك تن از اصحاب حضرت صادق ( ع ) خدمت حضرت عرضه داشت كه برخي از شيعيان شما منحرف شده اند و حرامها را حلال شمرده مي گويند
دين تنها معرفت امام است و بس ، پس چون امام را شناختي هر كاري كه مي خواهي بكن . حضرت صادق ( ع ) فرمود : انا لله و انا اليه راجعون ( 1 ) . اين كافران آنچه را كه نمي دانند به انديشه خويشتن تأويل كرده اند . سخن اين است كه معرفت پيدا كن و هر چه مي خواهي از طاعات عمل كن كه از تو پذيرفته خواهد شد ، زيرا خدا قبول نمي فرمايد عمل بدون معرفت را ( 2 ) . محمد بن مارد از امام صادق ( ع ) پرسيد : آيا راست است
كه شما فرموده ايد : اذا عرفت فاعلم ما شئت . " همين كه به امام معرفت پيدا كردي هر چه مي خواهي عمل كن " . فرمود : بلي صحيح است . گفت : هر عملي و لو زنا ، سرقت ، شرب خمر ؟ ! امام فرمود : انا لله و انا اليه راجعون
به خدا قسم كه درباره ما بي انصافي كردند . ما خودمان مسؤول اعمالمانيم ، چگونه ممكن است از شيعيان ما رفع تكليف بشود ؟ ! من گفتم وقتي كه امام را شناختي هر چه مي خواهي كار خير كن كه از تو مقبول است ( 3 ) . اما روايت " حب علي بن ابي طالب حسنة لا تضر معها سيئة " بايد ديد چه تفسيري دارد ؟ يكي از علماي بزرگ - گويا وحيد بهبهاني است - اين حديث را به گونه اي خاص تفسير كرده است ، ايشان مي فرمايند معناي حديث اين است كه اگر محبت علي ( ع ) ، راستين باشد هيچ گناهي به انسان صدمه نمي زند ، يعني اگر محبت علي كه نمونه كامل انسانيت و طاعت و عبوديت و اخلاق است از روي صدق باشد و به خود بندي نباشد مانع ارتكاب گناه مي گردد ، مانند واكسني است كه مصونيت ايجاد مي كند و نمي گذارد بيماري در شخص " واكسينه شده " راه يابد . محبت پيشوايي
