هر كس در هر لحظه و در هر شرايطى بدون هيچ وقت قبلى و واسطه اى مىتواند با خدا ارتباط برقرار كند. هر چند اوقاتى مخصوص از قبيل هنگام سحر، غروب جمعه، پس از خطبه هاى نماز جمعه، هنگام نزول باران و يا شب قدر، دعا و عبادت حال ديگرى دارد، اما دعا و نيايش اختصاصى به اين اوقات ندارد.عبادت در هر حال داروى غفلت و نسيان و عصيان است.(اءَقِمِ الصَّلو ةَ لِذِكرِى)(19) مايه آرامش و اطمينان خاطر و زدونِ اضطراب ها و دل نگرانى هاست. (اَلا بِذكرِاللّهِ تَطمَئنُّ القُلُوب)(20)