كيست كه خداوند را با اوصاف و كمالاتِ بى پايانش بشناسد، اما سر تسليم و خضوع فرو نياورد؟ قرآن از طريق داستان ها و تاريخها، نشانه هايى از قدرت و عظمت او را براى ما بيان مىدارد.مى فرمايد: خداوند به مريمِ بى همسر فرزند داد. رود نيل را براى موسى شكافت و فرعون را در آن غرق كرد. انبيا را با دست خالى بر ابرقدرت هاى زمان خود پيروز كرد و بينى طاغوت ها را به خاك ماليد.اوست كه شما را از خاكِ بى جان آفريد و مرگ و حيات و عزّت و ذلّتِ شما بدست اوست.كيست كه ضعف و ناتوانى و جهل و محدوديت خود و خطرات و حوادثِ پيش بينى شده و نشده را درك كند، ولى احساس نياز به قدرت نجات دهنده اى نكند و سر تسليم خم نكند؟قرآن در لابلاى آيات، ضعف انسان را به او گوشزد مىكند و مىگويد: تو هنگام تولّد هيچ نمى دانستى و هيچ آگاهى نداشتى، يكپارچه ضعف بودى، چنانكه پس از قدرت هم باز رو به ضعف مىروى.تو هر لحظه مورد تهديد انواع خطرات هستى.اگر حركت زمين كُند شود و شب يا روز ثابت بمانند، كيست كه حركت آن را تند كند و تغيير دهد؟اگر آبها به عمق زمين فرو رود، كيست كه براى شما آب گوارا بياورد؟(4)اگر بخواهيم آب آشاميدنى شما را تلخ و شور قرار مىدهيم.(5)اگر بخواهيم درختان را براى هميشه خشك مىگردانيم.(6)اگر بخواهيم دائما زمين را لرزان و متزلزل قرار مىدهيم.(7)اينها ودهها نمونه ديگر را قرآن ذكر مىكند تا انسان را از غفلت به در آورد وغرورش را بشكند وبه عبادت وتذلّل در برابر آفريدگار وادارد.
لطفا منتظر باشید ...
