پس از آنكه خداوند آدم را آفريد به فرشتگان فرمان داد تا براى او سجده كنند، (264) همه سجده كردن جز ابليس و خداوند او را بخاطر همين نافرمانى از درگاه خود راند.اين ماجرا را قرآن بارها تكرار مىكند و مىدانيم كه تكرارهاى قرآن بى دليل نيست. گويا مىخواهد بگويد: اى انسانى كه همه فرشتگان بخاطر تو به سجده افتادند! چرا تو در برابر خداوند خالق سجده نمى كنى اى انسان، ابليس بخاطر ترك سجده تو رانده شد، آنوقت تو كه سجده بر خداوند را ترك مىكنى چه انتظارى دارىابليس كه بر تو سجده نكرد، مىگفت: من از انسان برترم، آيا تو مىتوانى بگويى: من از خداوند برترم تو كه زمانى هيچ بودى و وقتى هم بدنيا آمدى سراسر وجودت را ضعف و عجز فرا گرفته بود و در نهايت هم، عاجزانه از دنيا مىروى، چگونه در برابر آفريدگار هستى تكبر مىكنىبه هرحال اولين فرمان خداوند پس از خلقت بشر، فرمان سجده بود.