1- انسان در تلاوت سوره حمد، با (بسم اللّه) از غير خدا قطع اميد مىكند.2- با (ربّ العالمين) و (مالك يوم الدّين) احساس مىكند كه مربوب و مملوك است.3- با كلمه (ربّ العالمين) ميان خود و هستى ارتباط برقرار مىكند.4- با (الرّحمن الرّحيم) خود را در سايه لطف گسترده او مىبيند.5 - با (مالكِ يوم الدين) غفلتش از قيامت زدوده مىشود.6- با (ايّاك نَعبد) خودخواهى و شهرت طلبى را كنار مىگذارد.7- با (ايّاك نستعين) از فكر يارى طلبى از غيرخدا بيرون مىرود.8 - با (انعمتَ عليهم) مىفهمد كه تقسيم نعمت ها بدست اوست و بايد حسادت را كنار گذاشت، زيرا حسود در واقع از داورى و تقسيم روزى به دست خدا راضى نيست.9- با (اهدِنا الصّراط المُستقيم) رهسپارى در راه حق را درخواست كند.10- با (صراط الّذين انعمتَ عليهم) همبستگى خود را با پيروان راه خدا اعلام مىدارد.11- و در نهايت با (غيرالمغضوب عليهم ولا الضّالين) از باطل و اهل باطل بيزارى مىجويد.