امام صادق عليه السلام مىفرمايد: حضرت على عليه السلام به قدرى ركوع خود را طول مىداد كه عرق از ساق مباركش جارى مىشد.(262)خود آن حضرت در اوّلين خطبه نهج البلاغه مىفرمايد: خداوند فرشتگانى دارد كه همواره در حال ركوعند و هرگز قيام نمى كنند.البتّه در فرشته خستگى وگرسنگى مطرح نيست، لذا انسان هاى عارف و عاشق كه چنين ركوع هاى طولانى انجام مىدهند، فرشتگان را به تمجيد خود وادار مىكنند. اين حالت اولياى خداست، امّا حال ما چطور؟ پيامبر اكرم در مسجد نشسته بودند، مردى وارد شد و به نماز ايستاد، اما ركوع و سجودش را ناقص و سريع انجام داد. پيامبر صلّى اللّه عليه وآله فرمودند: او همچون كلاغ نوكى زد ورفت، اگر او با اين نماز از دنيا برود بر دين من نمرده است.(263)
لطفا منتظر باشید ...
