عبدالحسین امینی؛ مترجمین: محمدتقی واحدی، علی شیخ السلامی، سید جمال موسوی، محمدباقر بهبودی، زین العابدین قربانی لاهیجی، محمد شریف رازی، علی اکبر ثبوت، جلال الدین فارسی، جلیل تجلیل
تفتازانى در " شرح المقاصد = روشنگرى خواسته ها " ج 2 ص 71 مى نويسد: نيازى نيست به اين كه امام از ميان هاشميان برخيزد يا دامن وى از همه گناهان پيراسته بوده از زير دستانش برتر باشد.و در ص 272 مى نويسد: اگر امام بميرد و كسى كه ويژگى هاى امامت را دارد بر سر كار بيايد روا است هر چند پيشتر او را به جانشينى نگمارده و مردم نيز دست فرمانبرى به وى نداده باشند و او با زور بر مردم چيره شود كه باز هم بايداو را جانشين پيامبر بشناسند كه با روشن ترين برداشت ها اگر هم تبهكار يا نادان بود باز دستور همين است مگر اين هر جا فرمانى ناروا داد انجام نمى دهيم ولى در جائى كه دستور امام با داورى آئين ناسازگار نبود بايستى فرمان او را پذيرفت چه دادگر باشد چه ستم پيشه.
لطفا منتظر باشید ...
