لطفا منتظر باشید ...
تبهکاريهاي خالد در روزگار پيامبر و برانگيختن خشم او
خالد كه بود و چه ارجى داشت كه جانشين پيامبر بيايد و آن برترى فزاينده را به وى ببخشد و او را شمشيرى بشمارد كه خداوند در روى دشمنانش برهنه نموده است، با اين كه- به گفته آشكار دومين جانشين پيامبر- او دشمن خدا بود؟ كه در بخش " دستور خليفه در داستان مالك " گذشت و با اين همه، آيا پاسخ وى جز رنگ سخنى بى پايه و دروغ و پرت داشت؟ و آيا جز اين بود كه وى با روش برترى هاى كسان در كيش خداوند را انگيزه نادانى و ريشخند گرفت؟چگونه مى توانيم خالد را شمشيرى از آن شمشيرها به شمار آريم كه خداوند آن را بر روى دشمنان خود برهنه نموده؟ مگر در زندگى نامه اش- كه در برابر ما است- نمى نويسند كه او گردنش و سنگدل و خونريز بوده و آنجا كه خشم وهوس بر وى چيرگى مى يافته كيش خداوند را در پيش چشم نمى داشته، و البته در هنگامى هم كه پيك خداوند- درود وآفرين خدا بر وى و خاندانش- زنده بود با جذيميان در الغميصا رفتارى نموده كه از آنچه پس از آن با مالك پسر نويره كرد سهمناك تر بود و برانگيخته خدا- درود و آفرين بر وى و خاندانش- پس از آن كه روزگارى چندبر وى خشمناك و از او رو گردان بود از وى در گذشت و اين چشم پوشى بود كه به او دل داد تا با يربوعيان بطاح، كردآن چه كرد.
اگر گذشت بزرگ ترين پيامبران از اين مرد- آن هم پس از خشم گرفتنش بر وى گرفتار ساختن اوبراى گناهى كه كرد و رو گردانى اش به روزگارى دراز- باز هم به او دل بدهدكه بكند آنچه كرد، پس بنگر كه گذشت جانشين پيامبر از وى- آن هم بى هيچگونه خشم و رو گردانى- چه به بارخواهد آورد؟ و پشتيبانى هائى كه از او نموده در روان اين مرد و هم شيوه هايش كه مردمى تبهكار و گروه هائى آشوبگر بودند چه به جا مى گذارد و چگونه گستاخى و بى پروائى آنان را مى افزايد؟
