لطفا منتظر باشید ...
آثار زيانبار شهوت پرستى
از بحث هاى قبل روشن شد كه «شهوت »داراى مفهوم عام و وسيعى بوده و شامل هر گونه دوست داشتن،تمايل و رغبت به درك لذت و خواهش نفس مى شود.بدون اين كه اختصاص به شهوت جنسى داشته باشد،گرچه گاهى در خصوص شهوت جنسى نيز به كار رفته است.در قرآن مجيد نيز اين مفهوم در يازده مورد به صورت عام استفاده شده است و تنهادر دو مورد در معنى خاص آن به كار رفته است.در روايات اسلامى و كلمات علماى اخلاق نيز اغلب در مفهوم عام به كار رفته كه در مقابل آن واژه «عفت »به معنى خويشتن دارى و چشم پوشى از لذايذ گناه آلوده مادى به كار مى رود.
اين مفهوم بيشتر در موارد منفى به كار مى رود،اما گاهى در موارد مثبت نيز به كاررفته است، مانند،آن جايى كه خداوند خطاب به بهشتيان مى فرمايد:«... و لكم فيها ماتشتهى انفسكم ...، هر چه را دوست بداريد و به آن تمايل داشته باشيد،در بهشت براى شمافراهم است » (36) يا آن جايى كه مى فرمايند:«... فيها ما تشتهيه الانفس و تلذ الاعين ...،دربهشت آنچه دل ها مى خواهد و چشم از آن لذت مى برد،موجود است.» (37)
به هر حال اين واژه،بيشتر داراى بار منفى بوده و در مواردى كه هوا و هوس افراطى بر انسان چيره گشته و تمايلات ويرانگر و گناه آلود بر تمام وجودش مستولى گردد به كار مى رود.
اين واژه و مشتقات آن،در قرآن مجيد،سيزده مورد به كار رفته كه شش مورد آن داراى مفهوم مثبت و هفت مورد آن داراى مفهوم منفى است.
به هر حال «شهوت »به هر معنى كه باشد،هرگاه مفهوم خاص آن كه همان خواست هاى افراطى و شهوانى است مورد نظر باشد،آثار زيانبارى به دنبال خواهدداشت كه به وضوح قابل مشاهده است كه ضمن توجه به رواياتى كه در فصل قبل آورديم،بايد اذعان داشت كه سر تا سر تاريخ نيز مملو از پيامدهاى نامطلوب شهوت پرستى هاست كه به طور خلاصه مى توان به عناوين زير،اشاره كرد:
1-آلودگى به گناه
شهوت پرستى انسان را به سوى انواع گناهان مى كشاند و در واقع يكى ازسرچشمه هاى اصلى گناه و معصيت و نافرمانى خدا محسوب مى گردد،زيرا چشم وگوش انسان را بسته و به مصداق حديث نبوى «حبك للشى ء يعمى و يصم (38) »آدمى راكور و كر كرده و قدرت درك واقعيت ها را از او مى گيرد و در چنين حال،زشتى ها درنظر او زيبا و زيبايى ها در نظر او زشت و بى رنگ مى شود. به همين دليل،در روايات سابق(روايت هشتم)خوانديم كه امير مؤمنان عليه السلام درباره پيروى از شهوات هشدار داده و مى فرمايد:«از شهوات سركش بپرهيزيد كه شما را به ارتكاب انواع گناهان مى كشاند.» در حديث دهم،از همان حضرت نيز به اين نكته اشاره شد كه:«هواپرستى عقل انسان را فاسد مى كند»و در حديث نهم نيز فرمودند(اگر شهوت پرستى تشديد شود):
