اخلاق در قرآن کریم جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اخلاق در قرآن کریم - جلد 2

ناصر مکارم شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

 كه اگر با آنها روبرو شديد،از آنها به خدا پناه ببريد،اعمال زشت و آشكاردر هيچ قومى ظاهر نمى شود،مگر اين كه گرفتار طاعون و بيمارى هايى مى شوند كه در ميان پيشينيان آنها نبوده است و هيچ قومى كم فروشى نمى كنند مگر اين كه گرفتار قحطى وسختى زندگى و ظلم حاكمان مى شوند و هيچ قومى منع زكات نكردند
 مگر اين كه،از باران رحمت الهى محروم شدند و اگر به خاطر حيوانات نبود،بارانى به آنها نازل نمى شد و هيچ جمعيتى،پيمان خدا و رسولش را نمى شكستند،مگر اين كه خداوند دشمنانشان را بر آنهامسلط كرد و قسمتى از آنچه را كه آنها داشتند،از آنان گرفتند و هيچ گروهى به غير احكام الهى حكم نكردند،مگر اين كه خداوند اختلاف در ميان آنها افكند و با هم درگير شدند.» (56) بى شك،تامل و تدبر در اين پيامدها،تاثير مستمر و يا موقت در بازداشتن اعمال غيراخلاقى دارد.

ب-راه عملى


از نظر عملى راه هاى مختلفى براى درمان «شهوت پرستى »وجود دارد از جمله:

1-يكى از بهترين راه هاى عملى براى نجات از گرداب شهوت،اشباع صحيح اميال و خواست هاى جنسى است،زيرا اگر خواست ها و اميالى كه در درون انسان وجوددارند از راه هاى صحيح،اشباع گردند،ديگر زيانبار و مخرب نخواهند بود،به تعبيرديگر،اين خواست ها را نمى توان و نبايد سركوب كرد،بلكه بايد از آنها در كانال هاى صحيح و سازنده استفاده كرد، در غير اين صورت ممكن است تبديل به سيلاب ويرانگرى شود كه حرث و نسل انسان را با خود خواهد برد. به همين دليل،اسلام نه تنها تفريحات سالم و بهره گيرى معتدل از خواست هاى درونى را مجاز شمرده،بلكه نسبت به آن تشويق نيز نموده است.
خطبه معروفى كه ازامام جواد عليه السلام در مورد عقد همسرش نقل شده است،شاهد گوياى اين مدعاست.آن حضرت در اين خطبه مى فرمايند:«اما بعد فقد كان من فضل الله على الانام ان اغناهم بالحلال عن الحرام، يكى از نعمت هاى الهى بر بندگان اين است كه آنها را به وسيله حلال از حرام بى نياز ساخته است.» (57) اين حديث معروف نيز بر همين نكته اشاره دارد:«للمؤمن ثلاث ساعات،فساعة يناجى فيها ربه، و ساعة يرم معاشه،و ساعة يخلى بين نفسه و بين لذتها فيما يحل ويجمل،انسان با ايمان ساعات زندگيش را به سه بخش تقسيم مى كند،قسمتى را صرف مناجات با پروردگارش مى كند و قسمت ديگر را در راه اصلاح معاش و بندگيش به كار مى گيردو قسمت سوم را به بهره گيرى از لذت هاى حلال و دلپسند اختصاص مى دهد.» (58)


/ 265