لطفا منتظر باشید ...
ترجمه
1-..و كسانى را كه به سويشان هجرت كنند،دوست مى دارند و در دل خود نيازى به آنچه به مهاجران داده شده،احساس نمى كنند و آنها را بر خود مقدم مى دارند،هر چند خودشان بسيار نيازمند باشند...2- و غذاى(خود)را با اين كه به آن علاقه(و نياز)دارند،به مسكين و يتيم و اسيرمى دهند-(و مى گويند:)ما شما را به خاطر خدا اطعام مى كنيم و هيچ پاداش و سپاسى از شمانمى خواهيم.
3- كسانى كه اموال خود را در راه خدا«انفاق »مى كنند،همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه يكصد دانه باشد و خداوند آن را براى هر كس بخواهد(وشايستگى داشته باشد)،دو يا چند برابر مى كند و خدا(از نظر قدرت و رحمت)وسيع و(به همه چيز) داناست.
4- آنها كه اموال خود را شب و روز پنهان و آشكار انفاق مى كنند،مزدشان نزدپروردگارشان است،نه ترسى بر آنهاست و نه غمگين مى شوند.
5- هرگز به(حقيقت)نيكوكارى نمى رسيد!مگر اين كه از آنچه دوست مى داريد(در راه خدا) انفاق كنيد و آنچه انفاق مى كنيد،خداوند از آن آگاه است.
6- (پرهيزكاران)كسانى هستند كه به غيب(آنچه از حس پوشيده و پنهان است) ايمان مى آورند و نماز را بر پا مى دارند و از تمام نعمتها و مواهبى كه به آنان روزى داده ايم، انفاق مى كنند.
7- هرگز دستت را بر گردنت زنجير مكن(و ترك انفاق و بخشش منما)و بيش از حد نيزدست خود را مگشا تا مورد سرزنش قرار گيرى و از كار فرو مانى.
