اخلاق در قرآن کریم جلد 2

جمعى از علماى بزرگ يهود،به خاطر تشكيل مجالس ميهمانى پر زرق و برقى از سوى يهوديان براى آنها،ايات الهى را تحريف كردند و عملا آنها را به بهاى ناچيزى فروختند(و پيامبرى را كه تورات وعده ظهورش را داده بود و آنها سالها در انتظارش بودند،انكار كردند.) در روايات اسلامى نيز بحث گسترده اى درباره خطرهاى اين دو نوع از شهوت ديده مى شود كه در ادامه به برخى موارد اشاره مى شود:
1-رسول خدا صلى الله عليه و اله مى فرمايند:«ثلاث اخافهن بعدى على امتى الضلالة بعد المعرفة و مضلات الفتن و شهوة البطن و الفرج،سه چيز است كه از آنها بر امتم بعد از خودم مى ترسم،گمراهى بعد از آگاهى و آزمايشهاى گمراه كننده و شهوت شكم و شهوت جنسى.» (64)
منظور از گمراهى بعد از آگاهى،اين است كه انسان بر اثر وسوسه هاى منحرفان وايجاد شبهات گوناگون،راه راستى را كه شناخته،رها كند و در راه انحراف در آيد كه اين موضوع در هر زمان-مخصوصا در زمان ما-وجود داشته و دارد.
منظور از«مضلات فتن »امتحاناتى است كه خداوند براى بندگانش پيش مى آورد كه گاهى انسان ها به خاطر پيروى هواى نفس از عهده آن بر نمى آيند،و منظور از«شهوت بطن و فرج »شكم پرستى و افراط در شهوت جنسى است. مفهوم حديث نشان مى دهد،خطرى كه از ناحيه اين سه امر،مردم را تهديد مى كند،بسيار جدى است.
2- پيامبر اكرم صلى الله عليه و اله در جاى ديگر مى فرمايند:«اكثر ما تلج به امتى النار الا جوفان البطن و الفرج،بيشترين چيزى كه سبب دوزخى شدن امت من مى شود،دو چيز ميان تهى است،شكم و فرج » (65)
3- امام باقر عليه السلام نيز در اين رابطه مى فرمايند:«اذا شبع البطن طغى،هنگامى كه شكم سير شود،طغيان مى كند.» (66)
4- آن حضرت در جاى ديگر مى فرمايند:«ما من شى ء ابغض الى الله عز و جل من بطن مملوء، هيچ چيزى نزد خداوند،منفورتر از شكم پر(و بيش از اندازه خوردن)نيست.» (67)
5- امير مؤمنان على عليه السلام مى فرمايند:«لا يفسد التقوى الا بغلبة الشهوة،تقوا وپرهيزكارى را چيزى جز غلبه شهوت از بين نمى برد.» (68)
6- حديث ديگرى از همان حضرت عليه السلام نقل شده است:«لا تجتمع الحكمة والشهوة، دانش و حكمت با شهوت پرستى جمع نمى شود» (69) .
7- همان حضرت عليه السلام در جاى ديگر فرموده اند:«ما رفع امرءا كهمته و لا وضعه كشهوته،هيچ چيز مانند همت،انسان را بالا نمى برد و هيچ چيز مانند شهوت،انسان رابر زمين نمى زند.» (70)