اخلاق در قرآن کریم جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اخلاق در قرآن کریم - جلد 2

ناصر مکارم شیرازی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

در هفتمين آيه،خداوند ياران پيامبر صلى الله عليه و اله را مخاطب ساخته و بخيلان را موردنكوهش شديد قرار داده و مى فرمايد:«آرى!شما همان جمعيتى هستيد كه براى انفاق درراه خدا فرا خوانده مى شويد،بعضى از شما«بخل »مى ورزند و هر كس بخل كند، سبت به خودش بخل كرده است، ها انتم هؤلاء تدعون لتنفقوا فى سبيل الله فمنكم من يبخل و من يبخل فانما يبخل عن نفسه » (21) و براى اين كه ناآگاهان تصور نكنند،خداوند نيازى به اين انفاقها دارد،در ادامه اين آيه مى فرمايد:«خداوند بى نياز است و شما همه نيازمند و فقيرهستيد، ...و الله الغنى و انتم الفقراء... » (22) . بنابراين آنچه را انفاق مى كنيد،در واقع امانتهاى الهى است كه چند روزى نزد شمابراى آزمون و امتحان و تعليم و تربيت قرار داده شده و خدا دستور داده،بخشى از اين امانت را به بندگان فقيرش بسپاريد يا در راه جهاد مصرف كنيد. در انتهاى آيه،افراد«بخيل »را تهديد مى كند كه:«هرگاه از دستورهاى خداوند(درباره انفاق فى سبيل الله)سرپيچى كنيد،خداوند گروه ديگرى را به جاى شما مى آورد كه مانند شمانباشند، . ..و ان تتولوا يستبدل قوما غيركم ثم لا يكونوا امثالكم ». (23)

به اين ترتيب «بخيلان »تهديد به نابودى گرديده اند و اين شديدترين تهديدى است كه درباره «بخيلان »شده است. گرچه مصداق انفاق در راه خدا،به تناسب قرائنى كه در آيات وجود دارد،انفاق درراه «جهاد»است،ولى مفهوم گسترده آن،هر كار خيرى را شامل مى شود. بسيارى از مفسران شيعه و اهل سنت،در ذيل آيه مورد بحث چنين نقل كرده اند كه بعد از نزول آيه فوق،جمعى از ياران پيامبر صلى الله عليه و اله عرض كردند:منظور از گروهى كه خداوند در قرآن به آنها اشاره كرده كه در صورت «بخل »ورزيدن و سرپيچى ازدستورات الهى جايگزين شما مى كند،كيست؟ پيامبر صلى الله عليه و اله دست خود را بر شانه سلمان-يا به روايت ديگر بر پاى سلمان-كه نزديك او نشسته بود زد و فرمودند:«هذا و قومه و الذى نفسى بيده لو كان الايمان منوطا بالثريالتناوله رجال من فارس (24) ،منظور خداوند،اين مرد و قوم اوست،به خدايى كه جانم در دست اوست،سوگند!اگر ايمان به ثريا(در دورترين نقطه آسمان)بسته باشد،گروهى از مردان فارس آن را به چنگ مى آورند.» در هشتمين آيه،بعد از دستور به «انفاق »و تاكيد بر اين كه «انفاق »خير و خوبى براى شما به ارمغان مى آورد،مى فرمايد:«آنها كه از«بخل »و حرص خويش مصون بمانند،رستگارند، ...و من يوق شح نفسه فاولئك هم المفلحون » (25) .

/ 265