به اين ترتيب «بخيلان »تهديد به نابودى گرديده اند و اين شديدترين تهديدى است كه درباره «بخيلان »شده است. گرچه مصداق انفاق در راه خدا،به تناسب قرائنى كه در آيات وجود دارد،انفاق درراه «جهاد»است،ولى مفهوم گسترده آن،هر كار خيرى را شامل مى شود. بسيارى از مفسران شيعه و اهل سنت،در ذيل آيه مورد بحث چنين نقل كرده اند كه بعد از نزول آيه فوق،جمعى از ياران پيامبر صلى الله عليه و اله عرض كردند:منظور از گروهى كه خداوند در قرآن به آنها اشاره كرده كه در صورت «بخل »ورزيدن و سرپيچى ازدستورات الهى جايگزين شما مى كند،كيست؟ پيامبر صلى الله عليه و اله دست خود را بر شانه سلمان-يا به روايت ديگر بر پاى سلمان-كه نزديك او نشسته بود زد و فرمودند:«هذا و قومه و الذى نفسى بيده لو كان الايمان منوطا بالثريالتناوله رجال من فارس (24) ،منظور خداوند،اين مرد و قوم اوست،به خدايى كه جانم در دست اوست،سوگند!اگر ايمان به ثريا(در دورترين نقطه آسمان)بسته باشد،گروهى از مردان فارس آن را به چنگ مى آورند.» در هشتمين آيه،بعد از دستور به «انفاق »و تاكيد بر اين كه «انفاق »خير و خوبى براى شما به ارمغان مى آورد،مى فرمايد:«آنها كه از«بخل »و حرص خويش مصون بمانند،رستگارند، ...و من يوق شح نفسه فاولئك هم المفلحون » (25) .